Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Σπόρος - Σποροχώρος

Τριάμισι χρόνια Σπόρος, δύο χρόνια Σποροχώρος

δημοσιεύτηκε February 29, 2008 από anonymous
τροποποιήθηκε March 2, 2008

Τριάμισι χρόνια Σπόρος, δύο χρόνια Σποροχώρος



Ξεκινήσαμε το φθινόπωρο του 2004 διακινώντας μικρές ποσότητες καφέ από χέρι σε χέρι σε φίλους και φίλες, σε στέκια και συλλογικότητες. Επί ενάμιση χρόνο είδαμε το δίκτυο διακίνησης να διευρύνεται και το εγχείρημά μας να εμπλουτίζεται όλο και περισσότερο. Στην αρχική μας επιθυμία να στηρίξουμε έμπρακτα το κίνημα των Ζαπατίστας προστέθηκε ένα πλήθος προβληματισμών. Μπορούμε να συνδεθούμε με ανθρώπους που ψάχνουν, εδώ και τώρα, έναν άλλο τρόπο να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους, εγκαταλείποντας την άνεση και την ανωνυμία του σούπερ μάρκετ; Μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν κόμβο που να ενώνει αυτούς τους ανθρώπους με παραγωγούς του Νότου και του Βορρά, που αγωνίζονται συλλογικά να βελτιώσουν τη ζωή τους, να παράξουν προϊόντα με σεβασμό στο περιβάλλον και να τα διακινήσουν στο περιθώριο του επίσημου εμπορικού κυκλώματος;



Θεωρώντας ότι αξίζει να το δοκιμάσουμε και έχοντας ως παρακαταθήκη την ώθηση και την υποστήριξη δεκάδων ανθρώπων που είδαν ότι κάτι από αυτή την υπόθεση τους αφορά, αποφασίσαμε πριν από δύο ακριβώς χρόνια να δημιουργήσουμε ένα σταθερό σημείο διακίνησης των προϊόντων, αλλά και έναν χώρο συνεύρεσης και ανταλλαγής ιδεών, τον Σποροχώρο.



Τα υπόλοιπα είναι λίγο πολύ γνωστά: ο χώρος είναι ανοικτός καθημερινά, εκτός και αν θέλουμε να συμμετάσχουμε σε κάποια πορεία. Σε αυτόν συνεδριάζει μια φορά την εβδομάδα η ολομέλεια της συλλογικότητας ή οι διάφορες ομάδες εργασίας που προσπαθούν να φέρουν βόλτα ένα σωρό οργανωτικά, πρακτικά και θεωρητικά προβλήματα. Σε αυτόν επίσης διακινούνται, εκτός από τα γνωστά προϊόντα (καφές, ζάχαρη, κακάο, τσάι), και μερικά καινούργια: κουλουράκια από τον γυναικείο συνεταιρισμό της Φτελιάς, ζυμαρικά από κοινωνικούς συνεταιρισμούς της Ιταλίας, βιοδιασπώμενα απορρυπαντικά.



Μέσα από αυτό τον χώρο, αλλά και 42 άλλες πόλεις και χωριά, το 2007 διακινήθηκαν 7.126 κιλά καφέ, 50% δηλαδή περισσότερα απ' ό,τι το 2006. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να επιστρέψουμε στις ζαπατιστικές κοινότητες 4.000 ευρώ και να πληρώσουμε την προκαταβολή για την εισαγωγή ενός κοντέινερ με καφέ, κατευθείαν από τους ζαπατιστικούς συνεταιρισμούς!



Παράλληλα, λειτουργεί στο πατάρι ένα μόνιμο χαριστικό παζάρι, σε μια προσπάθεια έμπρακτης κριτικής στην κατανάλωση, τις εμπορευματικές σχέσεις και τη σπατάλη των φυσικών πόρων.



Τέλος, γίνονται τα πρώτα βήματα για τη δημιουργία ενός δικτύου διακίνησης αγροτικών προϊόντων, στο οποίο παραγωγοί και καταναλωτές θα συνεργάζονται ισότιμα και αδιαμεσολάβητα (το λεγόμενο «καλάθι», βλέπε πίσω σελίδα για περισσότερα).



Ελπίζουμε μέσα από αυτές τις πρωτοβουλίες, και διάφορες άλλες που στριφογυρίζουν στο μυαλό μας, να συνεχίσουμε να βρισκόμαστε με ανθρώπους και ομάδες που επιθυμούν να πειραματιστούν στη δημιουργία κοινωνικών σχέσεων που θα βασίζονται στην αλληλεγγύη και το αμοιβαίο όφελος.

Ηλιοτρόπιο

1998-2008 10 χρονια Αυτονομο Στεκι

δημοσιεύτηκε April 5, 2008 από Αυτονομο Στεκι

Η εισηγηση παρουσιαση του Αυτονομου Στεκιου στην εκδηλωση για τα δεκαχρονα

10 ΧΡΟΝΙΑ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ

Την άνοιξη του 1998 μια μικρή ομάδα συντρόφων από διάφορες τάσεις του κινήματος συγκρότησαν την πολιτικοκοινωνική συλλογικότητα του Αυτόνομου Στεκιού Νεολαίας (τότε!). Στόχος η δημιουργία ενός αυτόνομου αυτοδιαχειριζόμενου χώρου με αντιιερχικά χαρακτηριστικά τόσο στη λειτουργία όσο και στην πολιτική αντίληψη, με δυνατότητα θεωρητικής δουλειάς αλλά και παρέμβασης στα ζητήματα που αναδεικνύονται μέσα από το κίνημα. Πρέπει να επισημανθεί ότι το Α.Σ. δεν συγκροτήθηκε ως στέκι γειτονιάς πρωτίστως, αλλά ως ανοιχτός χώρος συνεύρεσης, επικοινωνίας και διαλόγου ανάμεσα σε πολλές τάσεις του αντικαπιταλιστικού κινήματος
. Στο πέρασμα του χρόνου η φυσιογνωμία του συνδιαμορφώθηκε και -υπακούοντας σε μια εξελικτική δυναμική- εξακολουθεί να συνδιαμορφώνεται από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που το πλαισιώνουν. Πέρα από θέσεις αρχής (αυτονομία από κράτος, κόμματα, θεσμούς και αστικά ΜΜΕ, απόρριψη τυπικής και άτυπης ιεραρχίας, καταπολέμηση του σεξισμού-ρατσισμού, προώθηση των λογικών της αυτοδιαχείρισης και της αυτοοργάνωση τόσο στην καθημερινότητα του Στεκιού όσο και στους κοινωνικούς αγώνες) οι σύντροφοι-ισσες που εμπλέκονται με το Στέκι και πολύ περισσότερο με τη γενική του συνέλευση, εμπλουτίζουν τον πολιτικό προσανατολισμό αλλά και τις προβληματικές του."

με δεδομένο ότι τα έσοδα όλων όσων πωλούνται εντός Στεκιού προορίζονται αποκλειστικά για τα τρέχοντα έξοδα, την προπαγάνδιση των δράσεών μας, την αλληλεγγύη σε διωκόμενους αγωνιστές και την ενίσχυση πολιτικών εγχειρημάτων του αντικαταπιταλιατικού χώρου.
Αποφασιστικό όργανο του Α.Σ. είναι η εβδομαδιαία συνέλευσή του. Είναι ανοιχτή σε όλους όσους θέλουν να την παρακολουθήσουν, προφανώς αντιμετωπίζει θέματα διαχείρισης του χώρου, κυρίως όμως αποτελεί τη βασική πολιτική διαδικασία στα πλαίσια της οποίας κατατίθενται οι πολιτικοί προβληματισμοί και αποφασίζονται οι δράσεις στη βάση της ομοφωνίας. Το δικαίωμα του veto δεν έχει ενεργοποιηθεί μέχρι στιγμής, όσες αποφάσεις ωστόσο δεν λαμβάνονται ομόφωνα δεν δεσμεύουν και όσους διαφωνούν. Η καθημερινή λειτουργία του χώρου εξασφαλίζεται από καθορισμένες βάρδιες συντρόφων-ισσών του στεκιού και κάποιων από τις ομάδες που λειτουργούν στο χώρο.

Video-
κολεκτίβα "Κινηματόγραφος"

Athens Indymedia.

FARMA

Συντονιστικό της Ανοικτής Συνέλευσης Εργαζομένων Ανέργων για τι Ασφαλιστικό.

Ανοικτή συνέλευση αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας και ενάντια στην καταστολή στην Τσιάπας



Κάποιες από τις παραπάνω ομάδες εμπλέκονται περισσότερο με το ίδιο το Στέκι και οπωσδήποτε οι περισσότερες έχουν το λιγότερο μια στοιχειώδη επικοινωνία μεταξύ τους. Με πολλές από αυτές το Στέκι συνδιοργανώνει εκδηλώσεις και δράσεις με δεδομένο ότι οι παραπάνω συλλογικότητες δεν συνιστούν πολιτικές οργανώσεις με ομογενοποιημένο προσανατολισμό (με τις τελευταίες το Στέκι ως ομάδα δεν μπορεί να συνεργάζεται λόγω διαφορετικής φυσιογνωμίας και προτεραιοτήτων). Αντίθετα θεωρούμε πως φυσικός χώρος συμμαχιών
είναι τα Στέκια γι'αυτό άλλωστε στηρίξαμε τις απόπειρες συνεύρεσης σε πανελλαδικό επίπεδο Στεκιών, ανεβήκαμε στο λόφο του Στρέφη σε σχετικό διήμερο το Σεπτέμβρη του 2002 μαζί με το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αγ. Παρασκευής , τη Λέσχη Αρόδου, την κατάληψη Villa Amalia,

την κατάληψη Λ. Καραγιάννη,τον Πολιτιστικό χώρο Ηλιοτρόπιο, κατά καιρούς στηρίζουμε εκδηλώσεις και ακτιβισμούς άλλων Στεκιών και κρατάμε επαφή με ανάλογους χώρους στην επαρχία. Συνεχίζουμε να παίρνουμε κοινές πρωτοβουλίες, όπως η παρέμβαση μαζί την Λέσχη Υπογείως στην Καλλιδρομίου 94 και το Στέκι Μεταναστών ενάντια στην μπατσοκρατία τον Ιούνιο του 2007 στην λαϊκή αγορά της Καλλιδρομίου.
Το Στέκι διοργανώνει μέσα στο χώρο θεματικές εκδηλώσεις πάνω σε επίκαιρα ζητήματα, εκδηλώσεις ενημέρωσης τόσο για διεθνείς συναντήσεις του αντικαταπιταλιστικού κινήματος όσο και για εστίες αντίστασης που αναπτύσσονται σε διάφορες χώρες, βιβλιοπαρουσιάσεις με πολιτικό ενδιαφέρον και για ζητήματα επικαιρότητας αλλά και για ζητήματα εκτός επικαιρότητας (αυτόν μάλιστα τον χαρακτήρα έχουν και οι κύκλοι προβολών ταινιών ,κινηματικών και εμπορικών, που κατά καιρούς διοργανώνουμε)no ticket cinema

και στόχο την προβολή ταινιών πρώτης προβολής χωρίς εισιτήριο
Στιγμές παραγωγής πολιτικής θεωρίας και προβληματισμού καταγράφονται σε μπροσούρες και προκηρύξεις σχετικά με τη διαχείριση του ελεύθερου χρόνου, των δημόσιων χώρων (σ΄αυτή την περίπτωση η μπροσούρα ακολουθήθηκε από σχετικό διήμερο που διοργανώσαμε στο λόγο του Στρέφη και αργότερα το Στέκι στήριξε τον αγώνα που απέτρεψε τα σχέδια ανάπλασης της πλατείας Εξαρχείων το 2003), την κρατική καταστολή και τον ρόλο των τρομονόμων στην κοινωνία και στο κίνημα αλληλεγγύης, τα "εθνικά ιδεώδη" όπως οι Ολυμπιακοί αγώνες του2004, τους μετανάστες και τον ρατσισμό (προωθήσαμε και στηρίξαμε την πορεία ενάντια στις ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος μεταναστών στο Ν. Κόσμο), και ,τα δύο τελευταία χρόνια, τα ζητήματα που ανοίγονται γύρω από την θεματική της Βιοτεχνολογίας Έχουμε στηρίξει ανάλογης, προβληματικής, δράσεις αλληλεγγύης σε Στέκια και διωκόμενους αγωνιστές, και συμβάλαμε στην συγκρότηση της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον Γ. Σερίφη για την 2η δίκη του ΕΛΑ το 2005.Έχουμε προβάλει ταινίες σε δημόσιους χώρους και προωθήσει αυτοοργανωμένες δράσεις με άξονα την οικειοποίησή τους (π.χ. στην πλατεία Εξαρχείων και το λόφο του Στρέφη ) . Αντισταθήκαμε στις ρατσιστικές προκαταλήψεις μέσα από την συνεύρεση ελλήνων και μεταναστών (π.χ. στην πλατεία Αργεντίνικης Δημοκρατίας -Παναθήναια- σε συνδιοργάνωση με το Φόρουμ Αλβανών Μεταναστών τον Οκτώβριο του 2004). Ειδικότερα σε ό,τι αφορά το θέμα των προσφύγων και των μεταναστών προσπαθήσαμε να συμβάλουμε στην συγκρότηση δικτύου No Border στην Ελλάδα το 2005 και στηρίξαμε δράσεις ενάντια στον εγκλεισμό προσφύγων σε σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης (π.χ. Αμυγδαλέζα). Τα τελευταία χρόνια στο μέτρο του δυνατού παρακολουθήσαμε τις διεθνείς συναντήσεις του P.G.A. και το Μάιο του 2006 συνδιοργανώσαμε μαζί με άλλες συλλογικότητες και άτομα (Αυτόνομες Τάσεις- Αυτόνομη Πρωτοβουλία Ηλιούπολης- Κενό Δίκτυο κλπ) την 4ήμερη πανευρωπαϊκή συνάντηση ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΧΩΡΟΙ- ΕΦΗΜΕΡΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΖΩΝΗ.BIONOVA τον Οκτώβριο του 2006, τα ζητήματα της Βιοτεχνολογίας γίνονται μια ξεχωριστή θεματική για το Αυτόνομο Στέκι τόσο με την καταγραφή θέσεων, όσο με την συμμετοχή σε πανελλαδικές συναντήσεις (Θεσσαλονίκη Φεβρουάριο του 2007 και Χαλκίδα τον Ιανουάριο του 2008) και την συνδιοργάνωση της πορείας ενάντια στο 4ο Συνέδριο Βιοτεχνολογίας τον Φεβρουάριο του 2008. Ι.Κ. στο Ζαγκλήβερι, Ανοικτή Συνέλευση Εργαζομένων Ανέργων για το ΑσφαλιστικόQueer People, Σαπφίδες 9 Συζητήσεις εκτός επικαιρότητας , Athens Indymedia, Καμπάνια ΑΝΤΙ-2004, Εκδοτική Ομάδα Κόκκινο Νήμα, Σπείρα Αλληλεγγύης Σπόρος Αντίστασης, Περιοδικό ΑΝΟΙΚΤΑ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ, No Border, Πρωτοβουλία για το Δικαίωμα στην Πόλη , Video- κολεκτίβα ΚΙΝΗΜΑτόγραφος,, FARMA

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

NOSOTROS - Εξάρχεια

Κοινωνία πολιτών:
Για τον Kοινωνικό Χώρο NOSOTROS
στην οδό Θεμιστοκλέους, στα Εξάρχεια

http://www.nosotros.gr/online/


"Κάποιοι μιλούν για τον Επίκουρο και την επιστροφή στους «κήπους», αναχρονιστικά παραλληλίζουν την Αμερική με τη Ρώμη. Άλλοι προσφεύγουν στις «οάσεις» του εναλλακτικού, το οποίο εύκολα η κοινωνία της αγοράς, του εύπεπτου θεάματος και της ασημαντότητας, το αποδέχονται, το χρησιμοποιούν, το εντάσσουν (βλ. μεταμοντέρνο κιτς). O ελεύθερος κοινωνικός χώρος Nosotros («εμείς») δεν είναι και δεν επιθυμεί να είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Με όνομα δανεισμένο από την ομάδα αναρχικών του Ντουρούτι, με χαρακτηριστικά την αντιιεραρχία, την αμεσοδημοκρατία, και την αυτονομία, μια ομάδα ατόμων, μετέτρεψαν ένα διώροφο νεοκλασικό σε χώρο δράσης, δημιουργίας, ανταλλαγής απόψεων και γνώσης. Δεν είναι παράδεισος, ούτε η πραγμάτωση καμιάς ουτοπίας. Η ανοιχτή αμεσοδημοκρατική συνέλευση (μέλη της όσοι επιθυμούν να συμμετέχουν σ’ αυτή) που αποφασίζει το πώς, το πότε και αναζητά το γιατί, δεν είναι πάντοτε ευχάριστη και εύκολη διαδικασία. Το να συναποφασίζεις (επιδιώκοντας την ομοφωνία), χωρίς να αναθέτεις στον εκάστοτε επαΐοντα και ειδικό την οργάνωση και το συντονισμό ενός τέτοιου εγχειρήματος, δημιουργεί ένταση και απαιτεί κόπο. Δίνει όμως το στίγμα στο χώρο, την ουσία, μετατρέπει το ατομικό σε συλλογικό, δίνει πολιτική (με την ευρεία έννοια του όρου) διάσταση στα όσα συμβαίνουν σ΄ αυτόν.
Στο χώρο που συμπλήρωσε ένα χρόνο λειτουργίας :
-Έχουν οργανωθεί από την ομάδα μεταναστών και προσφύγων Αθήνας, σε συνεργασία με δασκάλους μελών της συνέλευσης, τμήματα εκμάθησης ελληνικών τα οποία παρακολουθούν περισσότεροι από 150 μετανάστες και όχι μόνο. Επίσης λειτούργησαν τμήματα εκμάθησης αραβικής και τουρκικής γλώσσας.
-Λειτουργεί και σταδιακά αναβαθμίζεται το βιβλιοπωλείο- αναγνωστήριο Σίσυφος.
-Η ομάδα θεάτρου οργάνωσε σεμινάρια αυτοσχεδιασμού και υποκριτικής, ανέβασε το « περιμένοντας τον Γκοντό» του Σ. Μπέκετ, καθώς και τις αυτοσχεδιαστικές παραστάσεις μπιγκ μπάνκ.
-Η ομάδα κινηματογράφου επιμελήθηκε εκτός από τις χειμερινές και θερινές (στην ταράτσα) προβολές ταινιών και σειρά εκδηλώσεων αφιερωμένες στον ελληνικό κινηματογράφο με καλεσμένους τους ίδιους τους σκηνοθέτες (Ν. Παναγιωτόπουλο, Μ. Παπαδημητράτο, Ν. Γραμματικό, Φ. Κουτσάφτη, Μ. Δίτσα, Ν. Τριανταφυλλίδη). Οργάνωσε επίσης σεμινάριο συγγραφής κινηματογραφικού σεναρίου.
- Παραδίδονται μαθήματα ηλεκτρικής κιθάρας από τους «Σπυριδούλα», μαθήματα κρουστών, μπαγλαμά - τζουρά και ήχου μέσω μίντι και Ηλ/Υπ.

Είναι αδύνατο να παραθέσουμε εδώ όλες τις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν καθώς και τους ομιλητές. Η ομάδα «Ηλιόσποροι», η εφημερίδα «Βαβυλωνία», το «Ιδεοδρόμιο», η «Γαλέρα», η Αντιεξουσιαστική Κίνηση, το Κενό Δίκτυο και άλλοι οργάνωσαν εκδηλώσεις, συζητήσεις, παρουσιάσεις βιβλίων και συγγραφέων. Ο Τ. Ρόμβος, ο Λ. Χρηστάκης, ο Γ. Ι. Μπαμπασάκης, ο Φ. Τερζάκης, ο Γ. Οικονομόπουλος, ο Ε. Σκυφτούλης, ο Α. Ασπρογέρακας, η Α. Ποταμιάνου, ο Γ.Ρούσης, Γάλλοι φοιτητές της CNT, είναι μερικοί από όσους μίλησαν στις εκδηλώσεις με θέματα από την οικολογία, λογοτεχνία, πολιτισμό, σύγχρονη πολιτική σκέψη, εργασία, τα κινήματα της Λατινικής Αμερικής, τον Ισπανικό εμφύλιο κ.α.
Τέλος δεν πρέπει να παραλείψουμε τις βραδιές με ζωντανή μουσική (από ρεμπέτικα σε ροκ και από παραδοσιακή στη τζαζ και την ηλεκτρονική), τα φεστιβάλ και τις ατμοσφαιρικές εκδηλώσεις του Κενού δικτύου, τις εκθέσεις ζωγραφικής, φωτογραφίας και κόμικς, τις παραστάσεις σύγχρονου χορού, τις βραδιές ποίησης και ελεύθερης δημιουργίας.
Το Nosotros λοιπόν δεν είναι επικούρειος κήπος, είναι πρόταση, με στόχο την ανατροπή και την αμφισβήτηση. Επιδιώκει και συχνά πετυχαίνει να είναι εξωστρεφές, να απευθύνεται στην κοινωνία, άλλωστε ένα ζωντανό της κομμάτι είναι.

Στον Ελεύθερο Κοινωνικό χώρο Nosotros παραδίδονται δωρεάν:

Μαθήματα:
Ελληνικής γλώσσας (αρχάριοι, μέσοι, προχωρημένοι). Τηλ. Συμμετοχής 6976685796
Τούρκικης και Αραβικής γλώσσας. Τηλ. Συμμετοχής 6976685796
Ενισχυτικής διδασκαλίας για μαθητές Λυκείου-Γυμνασίου Τηλ. Συμμετοχής 6979466068

«Ψυκτικές Διατάξεις», «Τεχνολογία κλιματισμού» για φοιτητές ΤΕΙ Τηλ. Συμμετοχής 6947773327

Κύκλος σεμιναρίων Πολιτικής Φιλοσοφίας. Τηλ. Συμμετοχής 6932465558

Θέατρο - Χορό - Κίνηση -Φωτογραφία
Θεατρικά σεμινάρια Αυτοσχεδιασμού. Εγγραφές μέχρι τέλος Οκτωβρίου. Τηλ. Συμμετοχής 6978649091
Τρίμηνο σεμινάριο κίνησης ουδέτερης μάσκας ελεύθερης έκφρασης για ηθοποιούς και μη. Τηλ. Συμμετοχής 6945638571
Μαθήματα χορού-κίνησης: Μέσω της συλλογικότητας και του πειραματισμού να ανακαλύψουμε την ιδιαίτερη κινητική μας ταυτότητα, μέσα από δομημένες ασκήσεις και αυτοσχεδιασμό. Τηλ. Συμμετοχής 6937309195,6976102779
Δημιουργική έκφραση για παιδιά από 6-12 χρονών. Παραμύθι, Ζωγραφική, κιθάρα. Τηλ. Συμμετοχής 6976386307
Ομάδα «ΠαίΖουμε». Έρευνα κοινωνικών και θεατρικών ρόλων και Αρμονικό θέατρο. Τηλ. Συμμετοχής 210 4827798

Σεμινάριο ασπρόμαυρης φωτογραφίας, τεχνική λήψης-εμφάνισης-εκτύπωσης.
Φωτογραφικός θάλαμος. Τηλ. Συμμετοχής 6992057567
Κύκλος σεμιναρίων έξι συναντήσεων το οποίο ξεκινά την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου και ολοκληρώνεται το Δεκέμβριο, γνωστικό αντικείμενο: "Το φως στον κινηματογράφο και το θέατρο" Διδάσκοντες: Βαγγέλης Βλαχάκης, Τάσος Παλαιορούτας και Βασίλης Πανανίδης.

Μουσικά Όργανα:
Ηλεκτρικής κιθάρας. Τηλ. Συμμετοχής 6973052363
Κρουστών (Αρχάριοι) Τηλ. Συμμετοχής 6973282195
Μπουζούκι, Μπαγλαμά, Τζουρά (Αρχάριοι) Τηλ. Συμμετοχής 6944255002
Μπουζούκι, Μπαγλαμά, Τζουρά (Προχωρημένοι) Τηλ. Συμμετοχής 6978057284
Κιθάρα (Λαϊκά-Ρεμπέτικα) Τηλ. Συμμετοχής 6937680561
Κανονάκι, Ντραμς, Ακορντεόν οργανώνεται….

Μαθήματα Ninjutsu. Τηλ. Συμμετοχής 210 3818204
Μαθήματα Σχεδίου. Τηλ. Συμμετοχής 210 3818204

Υποστηρικτική ψυχοθεραπευτική ομάδα για την τοπική κοινότητα. Τηλ. Συμμετοχής 6934770743
Εργαστήριο Ομάδας κατασκευής ανεμογεννήτριας (D.I.Y.) Τηλ. Συμμετοχής 6946558818
Πρωτοβουλία για την εγκατάσταση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στις ζαπατίστικες κοινότητες. 6945292525
Εντός του Nosotros λειτουργεί το Αναγνωστήριο-Βιβλιοπωλείο «Σίσυφος» από τις 19:00 έως τις 22:00

Κάθε Δευτέρα πραγματοποιείται στις 20.30 στο Nosotros ανοιχτή γενική συνέλευση.

Παράλληλα, ο χώρος παραμένει ανοιχτός κάθε μέρα για ποτό και κουβέντα...

=============
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Nosotros στο τηλ. 6939051312

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Τι Είναι Στέκια & Αυτο-διαχειριζόμενοι χώροι ;

Το παρακάτω κείμενο είναι κοινή προκήρυξη από το Αυτόνομο Στέκι και τη Λέσχη Υπογείως στην Καλλιδρομιου 94 που μοιράζεται στην γειτονία και τη λαϊκή αγορά στα Εξάρχεια

Στέκια & Αυτο-διαχειριζόμενοι χώροι

Τι Είναι;

Τελικά αυτά τα Στέκια και οι Αυτοδιαχειριζόμενοι Χώροι; Στα Εξάρχεια αλλά και την υπόλοιπη Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα;

Ας ξεκινήσουμε καλύτερα από το Τι δεν Είναι

• Δεν είναι μαγαζιά από τα οποία κάποιοι βγάζουν φράγκα, κερδοσκοπούν στις πλάτες κάποιων και εκμεταλλεύονται κάποιους άλλους.

• Δεν είναι χώροι κατανάλωσης, όπου ότι καταναλώσεις ΕΙΣΑΙ, όπου οι σχέσεις μεσολαβούνται από εμπορεύματα, όπου αν δεν πληρώσεις ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙΣ, ή που αυτοεπιβεβαιώνεσαι χάρις στα φράγκα που έχεις στην τσέπη.

• Δεν είναι χώροι για πρέζα και πρεζέμπορους, για εξαρτήσεις και χρήσεις, για θολωμένα μυαλά και παραιτημένα σώματα.

• Δεν είναι χώροι αντικοινωνικοί, κρυφοί στο σκοτάδι, όπου υφαίνονται συνομωσίες και πλεκτάνες, όπου κατοικούν μύθοι και οπτασίες.

Τι είναι λοιπόν αυτά τα Στέκια;

• Είναι παράθυρα ανοιχτά (ακόμη και αν είναι υπόγεια) στους ορίζοντες ενός άλλου τρόπου να οργανώνουμε τις ζωές μας. Από εμάς για εμάς, από την κοινωνία για την κοινωνία. Αυτό που εμείς ονομάζουμε ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΣΗ.

• Είναι εστίες δημιουργικότητας και έκφρασης, έξω και πέρα από εκμεταλλευτικές και εξουσιαστικές σχέσεις. Είναι ένας ακόμη τρόπος, ανάμεσα σε πολλούς, να συλλογικοποιούμε τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας.

• Είναι ανάσες κοινωνικότητας, πέρα από τους προκατασκευασμένους ρόλους του πελάτη και του πωλητή, του θεατή και του δημιουργού. Είναι χώροι δημόσιοι και ανοιχτοί, προσπελάσιμοι, εφαπτόμενοι με την κοινωνία και τις ανάγκες της.

ΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Στον Καπιταλισμό και τα παράγωγα του, την εκμετάλλευση και την κυριαρχία. Δεν είναι νησίδες ελευθερίας, γιατί η ελευθερία δεν μπορεί να περιοριστεί σε νησίδες μέσα στην θάλασσα της βαρβαρότητας. Είναι όμως σημεία εκκίνησης και εφόρμησης για εξωστρεφή δράση που χαράσσει τις δικές της διαδρομές στην γεωγραφία των κοινωνικών αντιστάσεων.

Ε! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΙ ΧΩΡΟΙ

Αυτόνομο Στέκι & Λέσχη Υπογείως στην Καλλιδρομίου 94

Λίγα από πολλούς

Πως μπορείτε να υποστηρίξετε το IMC-Athens

Tο Ιndymedia Aθήνας είναι ένα εγχείρημα που στηρίζεται αποκλειστικά στην εθελοντική συνεισφορά των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτό. Δεν έχουμε (ούτε ψάχνουμε) χορηγούς, δεν δεχόμαστε επιχορηγήσεις από κρατικούς και εμπορικούς φορείς και διαφημίσεις ποτέ δεν θα εμφανιστούν στο indy.

Παρόλα αυτά το ΙMC Athens, όπως οποιοδήποτε εγχείρημα έχει έξοδα. Σε γενικές γραμμές αυτά καλύπτονται από τις εισφορές των ανθρώπων που συμμετέχουν στη συλλογικότητα που το διαχείριζεται, αλλά πολλές φορές αυτό δεν αρκεί. Επιπλέον, θεωρούμε ότι η οικονομική συνιστώσα της λειτουργίας του indy, μπορεί και πρέπει και αυτή να αντιμετωπιστεί συμμετοχικά, όπως και η λειτουργία της ιστοσελίδας. Η λογική αυτή έχει αποδειχτεί ότι λειτουργεί, καθώς έχουν ήδη πραγματοποιηθεί δύο πετυχημένες καμπάνιες οικονομικής ενίσχυσης για αγορές εξοπλισμού, με τη λογική του "λίγα από πολλούς".

Όποιος/α, λοιπόν, θέλει να συνεισφέρει με ένα μικρό ποσό στα λειτουργικά έξοδα του Athens Indymedia, ή να προσφέρει εξοπλισμό που δεν χρειάζεται (εξαρτήματα H/Υ, περιφερειακά - printers, scanner, κ.λ.π) μπορεί να επικοινωνήσει με την παρακάτω διεύθυνση

imc-athens-support@lists.indymedia.org



Μου αρέσει κ η κίνηση κ η δουλειά τους θα ακολουθήσουμε παρόμοια ιδεολογία απλά όλα τα θέματα μας είναι ανοιχτά για συζήτηση.



Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009

Friends-Arta - Παλιό κυλικείο

Έπειτα από αρκετές συζητήσεις που έγιναν κ γίνονται ακόμα διαμορφώθηκε ομόφωνα:

  • ο ελεύθερος και κοινωνικός χαρακτήρας του χώρου,
  • η αντιεμπορευματική λειτουργία χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες και ιδιοτέλειες,
  • η αυτοοργάνωση και αυτοδιαχείριση
  • ο αντιιεραρχικός χαρακτήρας
  • η συλλογικότητα ως κινητήρια δύναμη

Το Friends-Arta ανήκει σε όλους αυτούς που θέλουν να εκφράζονται ελεύθερα και δεν φοβούνται να εναντιώνονται σε κάθε τι που θίγει τα δικαιώματα τους. Είναι ουσιαστικά ένας ελεύθερος κοινωνικός χώρος.

Στο χώρο του Friends-Arta θα πραγματοποιείται ανοιχτή συνέλευση κάθε Παρασκευή. Σιγά σιγά σκοπός είναι να λειτουργούν και ομάδες χορού, θεάτρου, κινηματογραφική, ζογκλερικών, μουσικής και προσωπικής έκφρασης , μαθήματα νοηματικής καθώς και μαθήματα πρώτων βοηθειών κ.α. Μπορούμε να οργανώσουμε κ εξωτερικές δραστηριότητες όπως ποδηλατοπορεία, ορειβασία, πεζοπορεία,, καταδύσεις, πτήσεις παραπέντε, σκι, εκδρομές κ οτι δραστηριότητα έχει ο κάθε ένας από σας που θα μας αρέσει.

Μην ψάχνετε να δώσετε άλλη μια πολιτική ταμπέλα, γιατί πολιτική είναι η δράση μας!

Σκοπός η ελευθερία.

Τρόπος η αυτοοργάνωση!


Το παρόν μήνυμα είναι επεξεργασμένο από τον Άγγελο Πλιάτσικα κ υπάρχει ήδη στη σελίδα :

http://paliokylikeio.blogspot.com/2009/03/blog-post.html
Επικροτούμε τέτοιες προσπάθειες κ ενέργειες κ αφού έχουμε την έγκριση κ από τους ανθρώπους στην Ρόδο το αναδημοσιεύουμε . Έχουμε να πάρουμε πολλές ιδέες από όλους όσους βρίσκονται τους γύρω μας είμαστε ανοιχτοί σε όλα συζητάμε τα πάντα κ συνεχίζουμε!

Πράσινη Ανάπτυξη - Άμστερνταμ

Άμστερνταμ: Μια έξυπνη πόλη γεννιέται





Η ολλανδική πόλη επενδύει μαζικά σε νέες -φιλικότερες προς το περιβάλλον- υποδομές που περιλαμβάνουν σταθμούς ανεφοδιασμού για ηλεκτρικά αυτοκίνητα και έξυπνα δίκτυα, ενώ δίνει κίνητρα στους καταναλωτές για να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκά και μικρές ανεμογεννήτριες.



Του Mark Scott



Οι δρόμοι του Άμστερνταμ την περασμένη εβδομάδα γνώρισαν σημαντικές αλλαγές. Τα πρώτα από τα συνολικά 1.200 νοικοκυριά εγκατέστησαν ένα σύστημα εξοικονόμησης ενέργειας των IBM (IBM) και Cisco (CSCO) με στόχο την περικοπή του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας. Άλλοι απέκτησαν πρόσβαση σε χρηματοδότηση από τις ολλανδικές τράπεζες ING (ING) και Rabobank για την αγορά αποδοτικότερων συσκευών, από λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας έως αποτελεσματικότερη μόνωση για τη στέγη της κατοικίας τους. Και στο Utrechtsestraat, μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές λεωφόρους στο κέντρο της πρωτεύουσας, τοποθετήθηκαν ηλιακά πάνελ στις στάσεις των λεωφορείων για να μετατρέψουν τον δρόμο σε "Κλιματική Οδό" που θα προωθεί τις πράσινες τεχνολογίες.



Τα έργα αυτά είναι τα πρώτα βήματα του Άμστερνταμ προκειμένου να κάνει τις υποδομές του πιο φιλικές προς το περιβάλλον. Άλλα έργα αναμένεται να ακολουθήσουν σύντομα. Περιλαμβάνουν 300 σταθμούς ενέργειας σε ολόκληρη την πόλη για την επαναφόρτιση ηλεκτρικών αυτοκινήτων, φωτοβολταϊκά συστήματα που θα τοποθετηθούν στα ιστορικά σπίτια του 17ου αιώνα του Άμστερνταμ και ολοκληρωμένα συστήματα που θα επιτρέπουν στα νοικοκυριά να μεταπωλούν την ενέργεια που παράγουν από μικρού μεγέθους ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά συστήματα στο ηλεκτρικό δίκτυο της πόλης με ευνοϊκά κίνητρα.



Οι τελευταίες πρωτοβουλίες του Άμστερνταμ στις πράσινες τεχνολογίες ανακοινώθηκαν την ίδια στιγμή που οι κυβερνήσεις παγκοσμίως βάζουν στην άκρη δισεκατομμύρια για να δημιουργήσουν "έξυπνες πόλεις" που συνδυάζουν έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με κανονισμούς για την αποδοτικότερη χρήση της ενέργειας προκειμένου να μειώσουν τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο τους. Άλλες πόλεις έχουν δείξει ενδιαφέρον για την ιδέα, ωστόσο έως τώρα το Άμστερνταμ παραμένει ο παγκόσμιος ηγέτης, με στόχο να ολοκληρώσει τον πρώτο γύρο των επενδύσεων μέχρι το 2012. Αυτό καθιστά την πόλη σημείο αναφοράς και έχει τοποθετήσει το Άμστερνταμ στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της παγκόσμιας κοινότητας για την άντληση μαθημάτων σε ότι αφορά τις πράσινες πρωτοβουλίες.



Πιο αποτελεσματικά νοικοκυριά



Συνολικά, ο δήμος, εταιρείες ενέργειες και άλλες ιδιωτικές εταιρείες αναμένεται να επενδύσουν περισσότερα από 1,1 δισ. ευρώ (1,5 δισ. δολ.) σε φιλικά προς το περιβάλλον προγράμματα τα επόμενα τρία χρόνια. Αυτό περιλαμβάνει 300 εκατ. ευρώ (420 εκατ. δολ.) που θα επενδύσει ο τοπικός διαχειριστής του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας Alliander σε τεχνολογίες "έξυπνου δικτύου" που χρησιμοποιούν αισθητήρες και βελτιωμένα συστήματα ελέγχου για να μειώσει την κατανάλωση ενέργειας.



Το σχέδιο προβλέπει επίσης επενδύσεις έως 200 εκατ. ευρώ (280 εκατ. δολ.) από τοπικούς οικιστικούς συνεταιρισμούς με στόχο την ενίσχυση της ενεργειακής αποδοτικότητας και άλλα 300 εκατ. ευρώ από εταιρείες όπως η Philips (PHG) και η ολλανδική Nuon σε άλλες τεχνολογίες για την αποδοτικότερη χρήση της ενέργειας. "Βρισκόμαστε στο σωστό μέρος, στο σωστό χρόνο", δηλώνει ο Ger Baron, υπεύθυνος έργου στο Amsterdam Innovation Motor (AIM), μια κοινοπραξία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που επιβλέπει τα έργα.



Η πρωτοβουλία για την μείωση των εκπομπών αερίων ενδεχομένως να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη μάχη για την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών. Από το 2006, περισσότεροι άνθρωποι ζουν σε αστικές περιοχές απ’ ότι στην ύπαιθρο και η μαζική εξάπλωση υπερ-πόλεων όπως η Βομβάη και το Σαο Πάολο αναμένεται να επιταχυνθεί στο μέλλον. Η εταιρεία συμβούλων Accenture (ACN) υπολογίζει ότι οι πόλεις παράγουν περίπου τα δύο τρίτα του συνόλου των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα μέσα από ένα συνδυασμό των εκπομπών των αυτοκινήτων, της οικιακής χρήσης και της βιομηχανικής παραγωγής. Τα επόμενα χρόνια, η στροφή των πολιτικών στις ΗΠΑ και αλλού, θα αυξήσει την πίεση για τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. "Μέχρι σήμερα δεν είχε δοθεί μεγάλη έμφαση στο ρόλο που μπορούν να παίξουν οι πόλεις για την μείωση των εκπομπών", αναφέρει ο Mark Spelman, επικεφαλής στρατηγικής της Accenture.



Σε αυτό το πλαίσιο η Accenture άρχισε να συνεργάζεται με επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας στην Αμερική, την Ευρώπη και την Ασία, προκειμένου να βρει τον καλύτερο τρόπο για να μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στις πόλεις. Στο πρώτο τέτοιο έργο – μία κοινοπραξία ύψους 100 εκατ. δολ. στο Boulder του Κολοράντο με επικεφαλής την Xcel Energy (XEL) – περίπου 60.000 νοικοκυριά θα συνδεθούν σε δίκτυο "έξυπνης" τεχνολογίας αυτό το καλοκαίρι. Στις αρχικές δοκιμές η χρήση ενέργειας ανά νοικοκυριό μειώθηκε έως και 50% χάρη στη δυνατότητα παρακολούθησης σε πραγματικό χρόνο του δικτύου από τις επιχειρήσεις κοινής ωφελείας και την εγκατάσταση έξυπνων μετρητών που επιτρέπουν στους καταναλωτές να προσαρμόσουν την κατανάλωσης ενέργειας ανάλογα με την ώρα της ημέρας ή άλλους παράγοντες. Κατά τη διάρκεια των επόμενων τεσσάρων μηνών, η Accenture αναμένεται ότι θα είναι σε θέση να ανακοινώσει παρόμοια έργα σε άλλες τρεις ευρωπαϊκές πόλεις.



Στο Άμστερνταμ οι δημοτικές αρχές έχουν ήδη ξεκινήσει. Ο ολλανδικός διαχειριστής ηλεκτρικού δικτύου Alliander, που ανήκει κατά 30% στην περιφέρεια που περιλαμβάνει το Άμστερνταμ, θα ξοδεύει 100 εκατ. ευρώ (139 εκατ. δολ.) κάθε έτος μέχρι το 2016 για την αναβάθμιση του δικτύου με έξυπνες τεχνολογίες. Αυτό περιλαμβάνει την εγκατάσταση νέων μετρητών στα νοικοκυριά που περιγράφουν λεπτομερώς την χρήση ενέργειας και μεταδίδουν τα δεδομένα πίσω στους διαχειριστές. Έως το 2011, όπως αναφέρει ο Paulus Agterberg, διευθυντής στρατηγικής και καινοτομίας της Alliander, σχεδόν όλοι οι κάτοικοι του Άμστερνταμ θα έχουν συνδεθεί στο έξυπνο δίκτυο. "Πρέπει να ξοδέψεις σε νέες υποδομές προκειμένου να έχεις αποτελέσματα", σημειώνει.



Απομακρυσμένη διαχείριση ενέργειας



Καθώς συνεχίζονται τα έργα αναβάθμιση των υποδομών τα πόλης, οι τοπικές αρχές εξετάζουν νέους τρόπους να επεκτείνουν τα έξυπνα δίκτυα. Έως τις αρχές του επόμενου έτους οι αρχές του Άμστερνταμ ευελπιστούν ότι θα έχουν δημιουργήσει ένα "εικονικό εργοστάσιο ενέργειας", ή ενεργειακά συστήματα που θα επιτρέπουν στα νοικοκυριά να μεταπωλούν την πλεονάζουσα ενέργεια που θα παράγεται από φωτοβολταϊκά συστήματα, ανεμογεννήτριες και μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα, πίσω στην πόλη. Το σχέδιο θα μπορούσε να προσθέσει 200 Μεγαβάτ ανανεώσιμης ενέργειας, περίπου το μέγεθος ενός μεγάλου αιολικού πάρκου, στο σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας του Άμστερνταμ.



"Η ιδέα είναι να δημιουργήσουμε εργοστάσια ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στα σπίτια και τις γειτονιές", αναφέρει ο Maikel van Verseveld, στέλεχος της Accenture που συμμετέχει στο έργο.



Με τα πρώτα προγράμματα να βρίσκονται ήδη σε λειτουργία, η προσοχή πλέον στρέφεται στον επόμενο γύρο των έξυπνων αναβαθμίσεων. Στο επίκεντρο του σχεδιασμού βρίσκεται η τοποθέτηση 300 σταθμών ανεφοδιασμού στην πόλη για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Το πρώτο έχει ήδη εγκατασταθεί, ενώ τα υπόλοιπα – που θα βρίσκονται σε τοπικούς χώρους στάθμευσης και άλλους δημόσιους χώρους – βρίσκονται σε καλό δρόμο για να είναι έτοιμα έως τα μέσα του 2010. Ο Ger Baron της AIM επισημαίνει ότι το Amsterdam βρίσκεται επίσης σε διαπραγματεύσεις με μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες κινητής τηλεφωνίας και κατασκευαστές λογισμικού για την ανάπτυξη τεχνολογιών που θα επιτρέπουν στα νοικοκυριά να ελέγχουν την χρήση ηλεκτρικής ενέργειας της κατοικίας τους από μακριά. Αυτό θα επιτρέπει στους καταναλωτές να ανοίγουν και να κλείνουν τις συσκευές στο σπίτι τους ακόμα και όταν θα λείπουν. "Το μέλλον είναι η απομακρυσμένη διαχείριση της ενέργειας", προσθέτει ο Baron.



Τα σχέδια του Άμστερνταμ είναι φιλόδοξα, ωστόσο είναι και ακριβά. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η εγκατάσταση των έξυπνων τεχνολογιών στο ηλεκτρικό δίκτυο θα κοστίσει 438 ευρώ ανά νοικοκυριό για διάστημα 15 ετών. Πρόσθετες δαπάνες, ιδιαίτερα τα 280 εκατ. ευρώ που χρειάζονται για να βελτιωθεί η ενεργειακή αποδοτικότητα των κατοικιών, ενδεχομένως να είναι δύσκολο να προωθηθούν στους καταναλωτές που ήδη υποφέρουν στο περιβάλλον της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης.



Ωστόσο, μετατρέποντας το Amsterdam σε έξυπνη πόλη, οι τοπικές αρχές φιλοδοξούν να ενισχύσουν την οικονομία μέσω των συμπράξεων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, αλλά και να μειώσουν τις εκπομπές αερίων έως 40% μέχρι το 2025. "Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε καινοτομία", δηλώνει ο Baron της AIM.



Ο Scott είναι ρεπόρτερ του BusinessWeek στο γραφείο του Λονδίνου

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Nα μην ενοχλείς το διπλανό σου και να προστατεύεις το χώρο.

Είναι οι νέοι εναλλακτικοί, ομάδες νεαρών ατόμων ή και ολόκληρων οικογενειών που δε δέχονται τους σύγχρονους κανόνες και αναζητούν έναν πιο φυσικό τρόπο ζωής. Δεν πρόκειται για τα νέα Παιδιά των Λουλουδιών ούτε ανήκουν κατ' ανάγκη στο κίνημα του Νew Αge, αλλά έχουν ένα και μόνο στόχο: να βγουν από την απρόσωπη καθημερινότητα και να βρουν μια νέα ταυτότητα.

Όχι στην Καλιφόρνια ή σε κάποια μακρινή βουνοκορφή επαρχίας του Θιβέτ, αλλά εδώ στην Ευρώπη, στην καρδιά των πόλεων, στην ύπαιθρο, ακόμα και στα ελληνικά νησιά.
.............................................................................................................................................................

Πρώτα απ' όλα αυτές οι κοινότητες εναλλακτικού τρόπου ζωής, σε αντίθεση με τους χίπηδες της δεκαετίας του 1960, δεν εμπλέκονται με το πολιτικό γίγνεσθαι. Μπορεί μερικές ομάδες να δημιουργήθηκαν την εποχή της αμφισβήτησης -κάποιοι ανήκαν στο φοιτητικό κίνημα της δεκαετίας του 1970-, αλλά με το πέρασμα του χρόνου και κυρίως με την είσοδο νέων μελών που είχαν ελάχιστη σχέση με την πολιτική στράτευση τα πράγματα άλλαξαν.

Η άρνηση του κατεστημένου δεν εκφράζεται με λόγια αλλά με καθημερινές πράξεις. Ο καθένας έχει χτίσει τον κόσμο του, αν και πιθανότατα ακολουθεί μία από τις δύο τάσεις: τη νατουραλιστική ή την πνευματική. Οι οπαδοί της πρώτης ζουν όσο γίνεται πιο κοντά στη φύση και ασχολούνται με τις βιολογικές καλλιέργειες ή, πιο σωστά, με την οικοσυστηματική - αντί να εκμεταλλευόμαστε τη γη, "συνεργαζόμαστε" μαζί της.

Στόχος τους είναι να επιβαρύνουν όσο γίνεται λιγότερο τη βιόσφαιρα, απαρνούμενοι εν μέρει τις καθημερινές ανέσεις. Οι δεύτεροι είναι οπαδοί του εσωτερισμού ή ακολουθούν με αυστηρότητα κάποιο σύστημα θρησκευτικών κανόνων.
.........................................................................................................................................................

Κοινόβιο στην Ιθάκη

Λιτή ζωή έχουν επιλέξει και οι Σκαφτιάδες Χωρίς Αφεντικό, μια μικρή κοινότητα δέκα ατόμων εγκατεστημένων σε μια κοιλάδα κοντά στη Φλωρεντία. Κι αυτοί ζουν σαν παλιοί χωρικοί και είναι περήφανοι γιατί δεν είχαν ποτέ αφεντικό πάνω από το κεφάλι τους. Άλλες κοινότητες είναι λιγότερο αυστηρές, όπως αυτή της Ιθάκης.

Το 1978 διακόσιοι Γερμανοί αγόρασαν 480 στρέμματα γης στο Σαρακήνικο, για να οργανώσουν μια κοινότητα μακριά από τη σκληρή ζωή των πόλεων. Λίγοι κατάφεραν να μείνουν μόνιμα, ανάμεσά τους τρεις οικογένειες με παιδιά. Σ' αυτούς προστέθηκαν μια Ισπανίδα, ένας Άγγλος κι ένας Έλληνας. Σήμερα αριθμούν συνολικά είκοσι άτομα. Οι υπόλοιποι, που αναγκάστηκαν να φύγουν για οικονομικούς λόγους, επιστρέφουν στην ηρεμία της κοινότητας μόνο τα καλοκαίρια.

Τα έξοδα μιας τριμελούς οικογένειας στο κοινόβιο υπολογίζονται στα 450-500 ευρώ το μήνα. Καθώς η κοινότητα δεν έχει δικούς της πόρους, κάθε μέλος πρέπει να διαθέτει ένα έσοδο ή αποταμιεύσεις. Όταν τα λεφτά τελειώνουν πιάνουν δουλειά στο τοπικό καρνάγιο. Τα σπίτια του παράδοξου χωριού είναι φτιαγμένα από όλων των ειδών τα υλικά: πέτρες, ξύλα, τσιμέντο, καραβόπανα, φελιζόλ.

Ανάμεσά τους βρίσκεται κι ένα δεντρόσπιτο. Τα περισσότερα δεν έχουν ούτε ηλεκτρικό ούτε θέρμανση. Πάντως το κατάλυμα του πρώην ναυπηγού Φρανς Πέτερ διαθέτει μια ηλιακή κυψέλη για παροχή ρεύματος και μια δεξαμενή για τη συλλογή των νερών της βροχής. Όσο για τις τουαλέτες, δε χρησιμοποιούν νερό αλλά στάχτη. Οι κανόνες που ρυθμίζουν την κοινή ζωή είναι απλοί: να μην ενοχλείς το διπλανό σου και να προστατεύεις το χώρο.

Αν θέλεις να γίνεις μέλος πρέπει να καταβάλεις 6.000 ευρώ, τα οποία θα σου επιστραφούν αν αποφασίσεις να φύγεις. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό. Η ομάδα πρέπει να εγκρίνει τη μόνιμη διαμονή σου. Τέλος, στη Χριστιανία, την πόλη που ίδρυσαν οι χίπηδες στις 26 Σεπτεμβρίου του 1971 στην καρδιά της Κοπεγχάγης, μένουν μόνιμα περίπου χίλια άτομα. Επιβιώνει ακόμα, παρόλο που κρατάει διχασμένη τη δανέζικη κοινή γνώμη. Είναι χτισμένη στη θέση ενός παλιού στρατοπέδου, όπου όλοι είναι ελεύθεροι να φτιάξουν το σπίτι τους όπως θέλουν.

Οι ασχολίες τους; Άλλοι κατασκευάζουν ποδήλατα, άλλοι ασχολούνται με την αγγειοπλαστική κι άλλοι εμπορεύονται... χασίς. Όλοι, μαζί και οι 500.000 τουρίστες που την επισκέπτονται κάθε χρόνο, απολαμβάνουν τον καταπράσινο χώρο, την ελευθερία της αναρχικής ζωής αλλά και τις πολυάριθμες καφετέριες, τις μουσικές σκηνές και τα εστιατόρια.

Τρώνε ληγμένα(αυτο αφηστε το καλυτερα..μην τρεχουμε κιολας!!)

Η ένωση Κοινωνία και Οικογένεια, στην οποία ανήκουν περίπου δέκα ομάδες διεσπαρμένες σε όλη τη Λομβαρδία, βρίσκεται κάπου ανάμεσα στη νατουραλιστική και στην πνευματική τάση. Επιβαρύνει ελάχιστα το οικοσύστημα και ακολουθεί πιστά τους κανόνες της χριστιανικής πίστης. Αν και η πίστη δεν αποτελεί υποχρέωση, σχεδόν όλοι έχουν καθολικό υπόβαθρο - συμμετέχουν ακόμα και λαϊκοί ιεραπόστολοι.

"Βασική τους αρχή είναι η ‘ανάκτηση’ ανθρώπων και πραγμάτων", παρατηρεί η κα. Κατερίνα Τσερέα, η οποία έζησε μαζί τους για να κάνει τη διπλωματική της εργασία στις κοινωνικές επιστήμες. "Συλλέγουν πράγματα που οι άλλοι πετούν, όπως ρούχα και παιχνίδια, και τα επιδιορθώνουν για να τα μοιράσουν στα μέλη της κοινότητας, να τα στείλουν σε ιεραποστολές της Αφρικής ή ακόμα για να τα πουλήσουν στο κατάστημά τους που ονομάζεται Aπό Χέρι σε Χέρι, στην οδό Aνεξαρτησίας του Μιλάνου".

Άλλη δραστηριότητά τους είναι η φροντίδα τρίτων, ατόμων που έχουν ανάγκη, αλκοολικών, ψυχοπαθών, ξένων σε κατ' οίκον περιορισμό ή παιδιών τα οποία το δικαστήριο ανηλίκων ανέθεσε σε οικογένειες της ομάδας. Όλοι φιλοξενούνται από την κοινότητα για μερικές βδομάδες ή και χρόνια, ανάλογα με τις ανάγκες τους. Άλλο χαρακτηριστικό τους είναι το κοινό ταμείο. Σχεδόν όλοι οι άντρες της κοινότητας δουλεύουν σ' ένα συνεταιρισμό μεταφορών και περισυλλογής παλιών αντικειμένων.

Οι μισθοί τους μπαίνουν σε κοινό λογαριασμό και στο τέλος του μήνα κάθε αρχηγός οικογενείας παραλαμβάνει μια λευκή επιταγή - "σηκώνει" από το ταμείο μόνο όσα χρειάζεται. Ακόμα και οι προμήθειες φυλάσσονται σε κοινόχρηστο χώρο. Εκεί αποθηκεύονται όσα συλλέγουν από τα σκουπίδια των σούπερ μάρκετ, γιατί τα μέλη της Κοινωνίας και Οικογένειας τρώνε ακόμα και ληγμένα προϊόντα, χωρίς να αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας.

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Κριστιάνια - Φιλίππου Χατζόπουλου

Ακμή και παρακμή μιας ουτοπικής κοινότητας

To κοινόβιο της Κριστιάνια στην Κοπεγχάγη έρχεται αντιμέτωπο με τις δυνάμεις της οικονομικής ανάπτυξης

Tου Φιλίππου Χατζόπουλου

Η αυτόνομη κοινότητα της Κριστιάνια είναι ένας επικίνδυνος αναχρονισμός, στην καρδιά της ενωμένης Ευρώπης, που επιτρέπει τη διακίνηση ναρκωτικών και αναπαράγει ό,τι χειρότερο δημιούργησε η δεκαετία του 1960. Σύμφωνα με άλλους πάλι, η Κριστιάνια στη συντηρητική, προτεσταντική Κοπεγχάγη είναι μία νησίδα ελευθερίας, που αντιστέκεται στην τάση εμπορευματοποίησης και εκποίησης των πάντων.

Η Ελεύθερη Πόλη Κριστιάνια (FristadeChristiania) δημιουργήθηκε το 1971 σε παραθαλάσσια έκταση 850 στρεμμάτων, νότια του κέντρου της πόλης, που είχε εγκαταλειφθεί από το πολεμικό ναυτικό της Δανίας. Η περιοχή οριοθετείται από τα οχυρωματικά έργα που ανέλαβε ο βασιλιάς Κρίστιαν Ε΄ στα τέλη του 17ου αιώνα, με στόχο την ολοκλήρωση περιμετρικών οχυρώσεων της πρωτεύουσας. Το 19ο αιώνα, το υπουργείο Στρατιωτικών προχωρά σε έργα κατασκευής κτιριακών εγκαταστάσεων και εγκαθιστά εκεί τους στρατώνες Μποτσμανστρέντε του Βασιλικού Πυροβολικού, τη Διοίκηση Υλικού και τα Εργαστήρια Πυρομαχικών του Ναυτικού. Βόρεια της βάσης δημιουργείται ναύσταθμος. Οι στρατώνες εγκαταλείπονται, όμως, μετά το 1967.

Το μανιφέστο τους

Στις 4 Σεπτεμβρίου 1971, ομάδα κατοίκων της γειτονικής συνοικίας του Κριστιανσχάουν ρίχνει την περίφραξη της βάσης και καταλαμβάνει μέρος του προαυλίου για την κατασκευή παιδικής χαράς, ενώ στις 26 του μήνα, ο αναρχικός δημοσιογράφος Γιάκομπ Λούντβιγκσεν ανακηρύσσει την ίδρυση της «Ελεύθερης Πόλης» και την κατάληψη της «Απαγορευμένης Πόλης του Στρατού», όπως ονομάζει την εγκαταλελειμμένη βάση.

Στο μανιφέστο ίδρυσης της κοινότητας, οι στόχοι της Κριστιάνια περιγράφονται καθαρά: «Η δημιουργία μιας αυτοδιαχειριζόμενης κοινότητας, στην οποία κάθε άτομο θα θεωρεί τον εαυτό του υπεύθυνο για το καλό όλων. Η κοινωνία μας θα είναι οικονομικά αυτάρκης και ως τέτοια, ελπίζουμε να εκπληρώσουμε τη φιλοδοξία μας να αποφύγουμε τα κρούσματα αλλοτρίωσης, αλλά και ψυχολογικής και κοινωνικής απομόνωσης». Το μήνυμα των ιδρυτών έλκει τις ιδεολογικές του καταβολές από τον Μάη του 1968, τον χιπισμό, το κίνημα υπέρ του δικαιώματος στέγης, τον κολλεκτιβισμό και την αναρχία. Παρά το συνονθύλευμα φαινομενικά αντικρουόμενων ιδεολογικών τάσεων, οι κάτοικοι της Κριστιάνια συσπειρώνονται αμέσως για να αντιμετωπίσουν την κρατική καταστολή.

Οι αστυνομικές επιχειρήσεις κατά της κοινότητας αρχίζουν αμέσως. Το 1972, τέσσερις επιχειρήσεις της αστυνομίας αποτυγχάνουν να εκκενώσουν την αχανή βάση. Οι κάτοικοι, που έχουν «εποικίσει» τα οχυρωματικά έργα και τα στρατιωτικά κτίσματα του 19ου αιώνα αντιστέκονται σθεναρά. Δεν πρόκειται για χίπηδες και νεαρούς αναρχικούς, όπως θέλει να τους παρουσιάσει η Σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Ανκερ Γιόργκενσεν, αλλά για ανθρώπους κάθε ηλικίας και κοινωνικής τάξης, που προτιμούν να οικοδομήσουν μόνοι σπίτια-ιδιοκατασκευές, παρά να μείνουν στις ακαλαίσθητες εργατικές κατοικίες που χτίσθηκαν κατά κόρον στη Δανία της δεκαετίας του 1960. Η αντίστασή τους είναι σκληρή και πρωτόγνωρη στη χώρα. Οδοφράγματα, μάχες εκ του συστάδην με την αστυνομία, αλλά και αποτελεσματικές επαφές με την κυβέρνηση χαρακτηρίζουν τη δράση των κατοίκων.

Η συντηρητική κυβέρνηση του Πάουλ Χάρτλινγκ, που διαδέχεται στα τέλη του 1973 τους Σοσιαλδημοκράτες, δεν σκοπεύει να ανεχθεί το «κοινωνικό πείραμα» της Κριστιάνια, ενώ την πεποίθησή της αυτή έρχεται να ενισχύσει ο κεντρικός ρόλος που διαδραματίζουν η Κριστιάνια και οι ακτιβιστές της στις τεράστιες αντι-νατοϊκές διαδηλώσεις του 1973, με αφορμή τη σύνοδο της Συμμαχίας στην πρωτεύουσα της Δανίας.

Πίστωση χρόνου

Η Δανία, όμως, είναι η χώρα της κοινωνικής συναίνεσης και του πολιτικού συμβιβασμού. Το 1974, οι κάτοικοι της κοινότητας εκλέγουν σύντροφό τους στο δημοτικό συμβούλιο της Κοπεγχάγης, ενώ παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες για εκκένωση της περιοχής τον Απρίλιο του 1976, η κρατική απραξία που οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στις δημοφιλείς κοινωνικές πρωτοβουλίες και στις υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικές δραστηριότητες της Κριστιάνια, προσφέρει πίστωση χρόνου στο κοινόβιο. Η πίστωση χρόνου αυτή συνεχίζει να ισχύει, παρά τις ασφυκτικές οικονομικές πιέσεις που ασκούνται για την ανάπτυξη της περιοχής «φιλέτου».

Η σύγχρονη αντίστασή της στο ρεύμα

Η Κριστιάνια, παρά την αντοχή που επέδειξε στη σύντομη ιστορία της απέναντι στις κρατικές και οικονομικές πιέσεις, δεν μπορεί να αντισταθεί στη σύγχρονη πραγματικότητα. Η ουτοπική κοινότητα βρίσκεται, άλλωστε, πολύ κοντά στο κέντρο της Κοπεγχάγης, μιας από τις ακριβότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, με έντονο πρόβλημα στέγης. Μερικές εκατοντάδες μέτρα από την είσοδο της Κριστιάνια ορθώνεται το επιβλητικό νεόχτιστο συνεδριακό και εμπορικό κέντρο «Μπέλα Σέντερ», κόσμημα της σύγχρονης εμπορικής ανάπτυξης της Δανίας. Σε μια εποχή, στην οποία τα τελευταία δείγματα κοινοβιακής ζωής -όπως τα Κιμπούτζ του Ισραήλ και τα ινδικά Ασράμ- εξαφανίζονται, πώς είναι δυνατή η αντίσταση μιας ουτοπικής νησίδας σε μια πόλη-σύμβολο του προτεσταντικού μερκαντιλισμού και καπιταλισμού;

Οι κρατικές προσπάθειες «νομιμοποίησης» της Κριστιάνια δεν περιορίσθηκαν σε στείρα -όπως εντέλει αποδείχθηκαν- αστυνομικά μέτρα απομάκρυνσης των κατοίκων. Το 1982, η Σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση ζητά από ιδιωτική εταιρεία αστικού σχεδιασμού την εκπόνηση μελέτης για μελλοντική αξιοποίηση της περιοχής. Η εταιρεία δημοσιεύει δύο μήνες αργότερα τη μελέτη, που χαρακτηρίζει την κοινότητα «πρότυπο χρηστής διαχείρισης, σεβασμού του περιβάλλοντος και της ιστορίας, που πρέπει να αξιοποιηθεί ως πρότυπο αυτοδιοίκησης». Το Κοινοβούλιο ψηφίζει νόμο το 1989, που ορίζει ότι τα οχυρωματικά έργα του 17ου αιώνα πρέπει να συντηρηθούν εκ νέου και όσοι κατοικούν πάνω σε αυτά να αποχωρήσουν, αν και διατάζει παράλληλα τη συνέχιση και προστασία του ουτοπικού πειράματος αυτοδιαχείρισης.

Άλλαξαν την εικόνα

Η μεγάλη τουριστική επιτυχία του κοινοβίου, που προσελκύει μεγάλο αριθμό επισκεπτών από τις χώρες της Σκανδιναβίας, αλλά και όλου του κόσμου, αλλά και η επιτυχημένη εκστρατεία ενημέρωσης από μέρους των κατοίκων, μεταβάλλει την εικόνα που έχει ο μέσος Δανός για την Κριστιάνια. Αντί του άντρου χασισοποτών και μικρο-εγκληματικότητας που παρουσιάζει η αστυνομία, η Κριστιάνια είναι στην πραγματικότητα μία κοινότητα με αυστηρή οικολογική συνείδηση και αξιοζήλευτη ισονομία.

Το θέμα των ναρκωτικών και οι αστυνομικές επιχειρήσεις

Οι «νόμοι» της Κριστιάνια απαγορεύουν την κλοπή, τη βία, τα μαχαίρια, τα όπλα, τα αλεξίσφαιρα γιλέκα και τα σκληρά ναρκωτικά. Στο τελευταίο αυτό στοιχείο εστιάζεται, όμως, η προσπάθεια κρατικής καταστολής και κυβερνητικής κατακραυγής κατά της ουτοπικής κοινότητας. Τη δεκαετία του 1970, η αστυνομία της Κοπεγχάγης εγκαινίασε ευρεία εκστρατεία αντιμετώπισης του φαινομένου των ναρκωτικών, που είχε ως αποτέλεσμα εκατοντάδες χρήστες παραισθησιογόνων ουσιών (όπως χασίς και ψυχεδελικών), αλλά και ηρωίνης, να καταφύγουν στην «Ελεύθερη Πόλη». Τον Νοέμβριο του 1979, οι κάτοικοι της Κριστιάνια οργανώνουν επιχείρηση εκδίωξης των εμπόρων ηρωίνης, μετά το θάνατο δέκα χρηστών από υπερβολική δόση μέσα σε μερικούς μόλις μήνες το 1978. Παρά την απέχθεια που ένιωθαν απέναντι σε κάθε είδους αστυνομικό θεσμό, οι κάτοικοι αποφασίζουν να συνεργασθούν με τις αρχές για να διώξουν τους εμπόρους, ενώ στους χρήστες δόθηκε η δυνατότητα να παρακολουθήσουν προγράμματα απεξάρτησης στην κοινότητα.

Την ίδια περίοδο, η Επιτροπή Κατοίκων αποφασίζει να επιτρέψει την ελεύθερη πώληση και κατανάλωση «μαλακών» ναρκωτικών εντός των ορίων του κοινοβίου, ενώ για το σκοπό αυτό δημιουργείται η «Πούσερ στριτ» (Οδός Εμπόρων Ναρκωτικών), επίκεντρο του τουριστικού ενδιαφέροντος της Κριστιάνια, αλλά και ολόκληρης της Δανίας. Εκεί, οι έμποροι, που έχουν εγκριθεί από την Επιτροπή Κατοίκων και καταβάλλουν ενοίκιο, μπορούν να πωλούν ελεύθερα μαριχουάνα, χασίς ή παραισθησιογόνα μανιτάρια.

Το 1985, οι κάτοικοι πετυχαίνουν να απομακρύνουν τη συμμορία μοτοσικλετιστών «Άγγελοι της Κολάσεως», που είχε εισέλθει με αξιώσεις στο εμπόριο χασίς, επιβάλλοντας τις βίαιες μεθόδους τους. Μεγάλη διαδήλωση και συνεχείς πρωτοβουλίες αφύπνισης εναντίον των «Χελς» πείθουν τους σκληροτράχηλους μοτοσικλετιστές να εγκαταλείψουν την Κριστιάνια. Η κυβέρνηση Ανερς Φο είναι εκείνη που το 2004 καταφέρνει το τελειωτικό χτύπημα στο εμπόριο ναρκωτικών στην Κριστιάνια, διατάσσοντας την πραγματοποίηση αλλεπάλληλων αστυνομικών επιχειρήσεων, που οδηγούν τους εμπόρους μακριά από την Κριστιάνια.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 6-12-2008

Κριστιάνια

Η Κριστιάνια (Christiania) είναι μια αυτοδιαχεριζόμενη κοινότητα που βρίσκεται στην περιοχή Κριστιανσχάουν (Christianshavn), κοντά στο κέντρο της Κοπεγχάγης (Δανία). Καλύπτει μία περιοχή 34 τ.χλμ και φιλοξενεί περίπου 1000 κατοίκους. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο περισσότερο από ένα εκατομμύριο άνθρωποι επισκέπτονται αυτή την αποκαλούμενη "ελεύθερη πολιτεία".

Είναι ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα στην δανική πρωτεύουσα καθώς αποτελεί "ζωντανό παράδειγμα" του φιλελεύθερου και προοδευτικού τρόπου οργανωσης της δανικής κοινωνίας.

[Επεξεργασία] Ιστορία

Η είσοδος στην Κριστιάνια
Ποδήλατο "Christiania bike"

Η ιστορία της Κριστιάνια αρχίζει το 1970, όταν μία ομάδα νέων ανθρώπων κατέλαβαν μια μεγάλη έκταση κοντά στο κέντρο της Κοπεγχάγης, που ανήκε στο στρατό και παρέμενε αχρησιμοποίητη, σε μια προσπάθεια να λύσουν το πρόβλημα στέγης που τους απασχολούσε αλλά και να δημιουργήσουν ένα όμορφο χώρο με πολύ πράσινο, μακριά από τα αυτοκίνητα και το θόρυβο της πόλης για να μπορούν να παίζουν τα παιδιά τους.

Ταυτόχρονα, η εναλλακτική εφημερίδα "Hovedbladet" κυκλοφόρησε περιέχοντας ένα άρθρο με πολλές ιδέες για τη δημιουργική αξιοποίηση της εγκαταλελειμμένης αυτής έκτασης (η οποία ήταν και είναι ιδιοκτησία του υπουργείου άμυνας της Δανίας). Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τη μαζική εισροή και εγκατάσταση στην περιοχή εκατοντάδων ανθρώπων, που επιθυμούσαν να ζήσουν μακριά από τους ρυθμούς ζωής των μεγάλων πόλεων οργανώνοντας με το δικό τους διαφορετικό τρόπο τη μικρή αυτή κοινότητα.

Πολλές φορές η τοπική αστυνομία προσπάθησε να απομακρύνει τον κόσμο, όμως κάθε φορά αναγκαζόταν να εγκαταλείψει τις προσπάθειες καθώς η έκταση είναι πολύ μεγάλη, όπως άλλωστε και ο αριθμός των κατοίκων και των δανών που στήριζαν την προσπάθεια αυτή. Το 1972, η Κριστιάνια συμφώνησε με το δανικό υπουργείο άμυνας ότι οι κάτοικοι της θα πληρώνουν το ηλεκτρικό ρεύμα και την υδροδότηση, και έτσι η δανέζικη κυβέρνηση αναγνωρίζει την Κριστιάνια σαν ένα "κοινωνικό πείραμα".

Τα τελευταία χρόνια η Κριστιάνια έχει γίνει στόχος επιχειρήσεων της αστυνομίας, με τη δικαιολογία ότι μέσα στα όριά της γίνεται διακίνηση ναρκωτικών, κι ότι ορισμένα από τα κτίρια έχουν χτιστεί σε προαστατευόμενες περιοχές (με την άδεια πάντως προηγούμενων κυβερνήσεων). Υποστηρίζεται όμως ότι οι επιχειρήσεις αυτές έχουν σαν στόχο την εκδίωξη των κατοίκων της Κριστιάνια, προκειμένου η περιοχή να αξιοποιηθεί από κατασκευαστικές εταιρίες, καθώς βρίσκεται κοντά στο κέντρο και θεωρείται σημαντική από αναπτυξιακής άποψης. Προς το παρόν, γίνεται καταγραφή των κτιρίων της Κριστιάνια, ενώ το ανοιχτό εμπόριο χασίς έχει εκλείψει.

Τρόπος Οργάνωσης

Βασικές σημειώσεις πάνω στον τρόπο Οργάνωσης

«Το πρόβλημα που έχουν οι πιο πολλοί από εκείνους που δουλεύουν σε δομημένες αντι-ιεραρχικές κινήσεις, είναι το πώς θ’ απελευθερωθούν από τον ανταγωνισμό, την στείρα πολιτικολογία και τους τραυματισμένους εγωϊσμούς. Το να μαθαίνεις το πώς να δουλεύεις σε επίπεδο συλλογικό, είναι δύσκολο για τον καθένα από την αρχή, γιατί στην ουσία υπάρχει η μεγάλη δυσκολία να υπερπηδηχτεί το εμπόδιο των καθιερωμένων σχέσεων του αφεντικού και σκλάβου, δεσπότη και υπηκόου. Ο κρατικός μηχανισμός προπαγάνδας μας φοβίζει (με την τηλεόραση, εφημερίδες, σχολείο, εκκλησία κ.λπ.) με το να μας υποβάλλει την πεποίθηση, πως τάχα η θέση μας απέναντι στη ζωή και πρέπει υποχρεωτικά να είναι η δουλική και η αφεντάδικη και πως ο μοναδικός τρόπος για να ξεχωρίσεις και να πάρεις κύρος μέσα στο περιβάλλον σου είναι ο ανταγωνισμός με τους άλλους…» (Arthur Miller, «Μερικές σκέψεις πάνω στην Οργάνωση», περιοδικό Bayou La Rose, νο 4, Νέα Ορλεάνη 1979).

Ο καλύτερος βασικός πυρήνας οργάνωσης είναι το σχήμα του affinity group ή της λεγόμενης «ομάδας συγγένειας», γνήσιου συγγενούς του ισπανικού «γκρουπέ ντ’ αφινιδάδ», βασικά μία ένωση αλληλοβοήθειας, εργασίας από κοινού και συνδυασμένης δραστηριότητας. Το affinity group συνήθως είναι μία προχωρημένη συμμετοχική ομάδα από διανοητικά και ιδεολογικά συγγενή άτομα, με λίγο πολύ όμοιο τρόπο ζωής και, σε προέκταση, μία ομάδα φίλων ενωμένων με δεσμούς αλληλοεκτίμησης και αλληλελεγγύης. Το affinity group δοκιμασμένο, και συγκεκριμένα από τους βρεταννόφωνους κυρίως ακτιβιστές, λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο, που στους Γάλλους λειτουργούν οι Action Committees ή στους γερμανούς οι Κομμούνες ή με το ένα ή άλλο όνομα σε κάποιους άλλους, στην ουσία όμως πρόκειται για το ίδιο περίπου πράγμα. Το αποτέλεσμα συνασπισμού μερικών ανθρώπων που αισθάνονται την ανάγκη της συλλογικότητας, έχοντας συμφωνήσει προηγουμένως πάνω στις μεθόδους δραστηριοποίησής τους. Είναι η εναλλακτική λύση στην τωρινή δόμιση της κοινωνίας και συνεπώς προηγείται ως εναλλακτική μέθοδος οργάνωσης. Στην ουσία αυτό που λέμε επανάσταση, δεν είναι παρά η μετατροπή, η ουσιαστική αλλαγή των κοινωνικών σχέσεων. Το affinity group είναι ένα σχήμα επαναστατικό. Επιζητά την μετατροπή του εαυτού του σε υποκείμενο και όχι αντικείμενο της Ιστορίας. Ο άνθρωπος της μάζας συνήθως δεν φτιάνει, ούτε καν επιρρεάζει την Ιστορία. Απλώς την υφίσταται. Το affinity group αντιτίθεται στην λογική του μαζικού ατόμου. Επικοινωνεί όχι με τη μάζα, αλλά με τα άλλα affinity groups «...και αν δεν υπάρχουν άλλα, τότε πρέπει να μιλάει με τον εαυτό του μέχρι αυτά να δημιουργηθούν» ή ακόμα και με ενεργά άτομα προκειμένου να ενθαρρυνθεί η αυτο-οργάνωση. Το affinity group επιδιώκει να επιταχύνει την αποσύνθεση αυτού που λέμε μάζα. Είναι η αντι-μάζα.

Από το affinity group, που ως σχήμα είναι δυνατόν να λεχθεί και ομάδα από κοινού εργασίας, βγαίνει το στενότερο σχήμα του «Κλάδου Απασχόλησης» (Job Branch) με μία ομάδα που μπορεί να είναι εκδοτική συνεργατική, οικοδομική ομάδα, θεατρικό γκρουπ, οικοτεχνία παραγωγής τροφίμων, ενδυμάτων κ.λπ. Ο «Κλάδος Απασχόλησης» είναι μία εξαίρεση στον κύκλο του affinity group, καθώς διεισδύει μέσα στην υπόλοιπη κοινωνία, ερχόμενος σε επαφή με άλλους εργαζομένους και φτιάχνοντας χαλαρές εργασιακές, κοινωνικές, πολιτικές σχέσεις.

Πιο στενή είναι η έννοια του «Κυττάρου» ή «Πυρήνα». Ο «Πυρήνας» έχει συνήθως την ευθύνη για την εκλήρωση των στοιχειωδών ζωτικών αναγκών της καθολικής ομάδας που λειτουργεί μέσα στην Κίνηση π.χ. «Τροφοδοτικός Πυρήνας» που μαζεύει την καθημερινή τροφή, «Πυρήνας Παιδικής Μέριμνας» ή ένας «Πυρήνας Μεταφραστών». Μέσα στους «Πυρήνες» κινούνται τέλος, τα άτομα ως μονάδες αυτόνομες, το κεθένα με την δική του «τροχιά», αλλά όλα μαζί δεμένα πάνω στην κοινή πεποίθηση της ανάγκης για την επιβίωση της Κίνησης. Η μη εξουσιαστική δόμιση της Κίνησης βοηθάει στην πλήρη εξαφάνιση και απόρριψη των σχέσεων κυριαρχίας - υποταγής, διατάζοντος - εκτελούντος, ενώ ο ανταγωνισμός αντιμετωπίζεται με την αμοιβαία αλληλοεκτίμηση και σε συνεχή αλληλεγγύη μεταξύ των αυθόρμητων ανθρώπινων μονάδων, που δουλεύουν μέσα σ’ αυτήν. Οι διαφορές με τους εξουσιαστές και εξουσιαζομένους της μάζας, συσσωρεύονται σε μία και μόνη διαφορά που εμπεριέχει όλες τις άλλες: Οι άνθρωποι που αποδέχονται την δεσποτεία όσων τους κυβερνούν, απλώς εξακολουθούν να σφάλλουν πιστεύοντας στην αρχή της δύναμης και της ιεραρχίας.

Κέντρα εκπομπής της «Άλλης» Πληροφορίας

«Ν’ αρνείσαι το οργανωτικό σχήμα που κληρονόμησες από το παρελθόν, δεν θέλει να πει εξαφάνιση της οργάνωσης. Το βγάλσιμο από την περιθωριακότητα, όπου δεν μπορεί κανένας να παραμένει επ’ άπειρο χωρίς να εξαφανισθούν οι χειραφετικές στιγμές -δηλαδή να φτιάχνονται πριν της ώρας τους οι νέες κονωνικές δομές- τούτο είναι το δίλημμα: να καταργείς το μονοδιάστατο ενώ κρατάς και μία παρουσία που δεν είναι ελαστική. Να κόβεις για να δημιουργήσεις ένα άλλο σύνολο ξαναγεμίζοντας τούτο το ρήγμα συνεχώς, για να πατάς μέσα σ’ αυτή την κοινωνία. Να είσαι διαφορετικός χωρίς να πας να ζήσεις στα βουνά…» («Το Μεγάλο Παζάρι»).

Το να είσαι επαναστάτης, δεν σημαίνει να κάνεις κάποια «επανάσταση», όσο το να κάνεις κι άλλους ανθρώπους ν’ ασπαστούν τις απόψεις σου. Το σύστημα γνωρίζοντάς το αυτό, από την αντίθετη βέβαια σκοπιά, έχει δώσει το μεγαλύτερο βάρος της δύναμής του στο να ελέγξει απόλυτα τα μαζικά μέσα πληροφόρησης, κίνησης ιδεών, προπαγανδισμού και κουλτούρας. Έτσι κάθε παιδί που γεννιέται, έχει να αντιμετωπίσει μια υποχρεωτική «γαλούχηση» από τα χοντρά ψέμματα του κρατικού συντονισμένου σύννεφου των Μαζικών Μέσων, με απώτερο στόχο να βιαστεί όσο γίνεται αποτελεσματικώτερα η ταυτότητά του, η συνείδησή του, ο τρόπος σκέψης του.

Οι ριζοσπαστικές πολιτικές κινήσεις, έχουν υποχρέωση να σύρουν άτομα, έξω από το τέλμα της κρετινοποίησης. Βασική γραμμή πρέπει να είναι το ξήλωμα του συστήματος «έτοιμων εξηγήσεων» που προωθείται από το σύστημα. Και αυτό το πρέγμα δεν πετυχαίνεται με κανένα ετοιματζήδικο τρόπο «άμεσων αποτελεσμάτων», αλλά με την αποτελεσματική αντιπαράθεση του δικού μας συστήματος πληροφόρησης δηλαδή της δικής μας αλήθειας, απέναντι στα ψέμματα του συστήματος. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο πολύς κόσμος απεχθάνεται τις απότομες αλλαγές, εκτός δε ότι τις παρακολουθεί -ή έχει μάθει να τις παρακολουθεί- ως θεατής και μόνο. Πρέπει να προωθήσουμε ένα μονάχα σχέδιο: το να βάλουμε μπροστά, να θέσουμε δηλαδή σε λειτουργία, τα ανθρώπινα μυαλά, πληροφορώντας τα με αλήθεια, καλλιεργώντας τους την σωστή κρίση και αφήνοντάς τα μετά να κάνουν τις δικές τους εκτιμήσεις και επιλογές. Πρέπει να ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟ-ΚΑΤ ΑΛΗΘΕΙΕΣ και τις ετοιματζήδικες εξηγήσεις.

«Το δικό μας Μέσον Μαζικής Ενημέρωσης είναι τα έντυπα αντεργκράουντ, τα οποία δημιουργούν αλλά και αντανακλούν τη νέα μας συνείδηση. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που βρίσκονται στην δούλεψη του Κατεστημένου, αντανακλούν τους ετοιμοθάνατους, αντιδραστικούς και καταπιεστικούς θεσμούς ενάντια στους οποίους εμείς πολεμάμε. Η παραμικρή επίθεση ενάντια στα έντυπά μας είναι επίθεση ενάντια στο δικαίωμά μας να σκεφτόμαστε αυτόνομα. Για να καταστρέψουν την κουλτούρα μας πρέπει πρώτα να καταστρέψουν τα Μέσα Ενημέρωσης που έχουμε στην διάθεσή μας. Και εμείς, για να υπερασπίσουμε την κουλτούρα μας, θα πρέπει να προστατέψουμε τις εφημερίδες μας και τα περιοδικά μας, κόντρα στην καταστολή που μας επιβάλλουν τα γουρούνια, κόντρα στην λογοκρισία δήθεν «περί ασέμνων» και όλα τα σχετικά. Ο αντεργκράουντ Τύπος είναι η ολοζώντανη καρδιά της κοινότητάς μας…» (Jerry Rubin, «Do it !»)

Η εφημερίδα λειτουργεί μέσα στον κόσμο. Ο Τύπος underground είναι μία ωραία απάντηση στα χοντρά ψέμματα των ελεγχομένων αισχρών ημερησίων και λοιπών εφημερίδων και περιοδικών. Εδώ όμως χρειάζεται και η συμμετοχή των ίδιων των αναγνωστών, ώστε να μπορεί να δημιουργηθεί και αντέξει μία εφημερίδα που ΛΕΕΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ, ΑΠΟΚΑΛΛΥΠΤΕΙ και ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ, κυρίως με το να γίνει βιώσιμη οικονομικά. Όταν ξεπεραστεί και αυτό, που είναι το μόνο και τελευταίο εμπόδιο, η αντιπληροφόρηση του κόσμου γίνεται αποτελεσματική. Μόνο μέσο για την «αντιμετώπιση» αυτής της πληροφοριακής ανταρσίας είναι για το σύστημα το να την πνίξει βίαια, αλλά έτσι βλάπτεται περισσότερο αποδεικύοντας έτσι το αληθινό του πρόσωπο. Ας μην ξεχνάμε πως για τους όποιους κρατούντες «ο τύπος είναι απόλυτα ελεύθερος, αρκεί να μη γράφει…» (Σουρής)

Το ραδιόφωνο επηρεάζει πολύ. Το «αυτόνομο» ραδιόφωνο περισσότερο. Το ραδιόφωνο είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ για τον καθένα. Οι ελεύθεροι σταθμοί έχουν πολύ λιγώτερα έξοδα από μία ημερήσια εφημερίδα και έχουν το πλεονέκτημα της συνεχούς δραστηριότητας. Στην Ιταλία το «Ράδιο Αλίκη» έγινε τόσο πολύ ενοχλητικό για τους αντιδραστικούς, που δέχθηκε μέχρι και επιθέσεις με βόμβες. Στην Ελλάδα όμως (σημείωση για τους νεώτερους αναγνώστες: το κείμενο έχει γραφεί το 1981, όταν στην χώρα μα υπήρχαν μόνο οι κρατικοί ραδιοσταθμοί. Το γελοίο και τραγικό ωστόσο είναι ότι η ελεύθερη ραδιοφωνία και τηλεόραση δεν ήλθε στην χώρα μας ΠΟΤΕ, απλώς προστέθηκε στην κρατική πληροφόρηση και η παρα-πληροφόρηση ή επιλεκτική πληροφόρηση που τάχα παρέχουν στο απροστάτευτο κοινό οι εκατοντάδες των γνωστών και μη εξαιρετέων «διαπλεκομένων» νεο-εξουσιαστών), που από άποψη στοιχειωδών ελευθεριών του πολίτη είμαστε το λιγότερο είκοσι χρόνια πίσω, από Ευρώπη και Αμερική, η Ελεύθερη Ραδιοφωνία είναι εντελώς ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ με κωμικά προσχήματα (παρεμβολές στις τηλεπικοινωνίες κ.λπ.). Κάθε λίγο, δεκάδες «πειρατές» καταδικάζονται σε βαρύτατες καταδίκες και τεράστια πρόστιμα. Εδώ το σύστημα αντιδρά προληπτικά στην αντιπληροφόρηση. Προς το παρόν δεν έχουν σκεφθεί να απαγορεύσουν την «πειρατική» τηλεόραση, αλλά αυτό οφείλεται περισσότερο στο ότι δεν έχει ακόμα υπάρξει ΕΛΕΥΘΕΡΗ τηλεοπτική εκπομπή.

«Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι όταν μια νέα κατάσταση στασιάζει ενάντια σε μία κατεστημένη εξουσία, ο πρώτος στόχος επίθεσης που μπαίνει, είναι απαραίτητα πάντοτε το δίκτυο ραδιοφωνίας και τηλεόρασης και το πρώτο κτίριο που καταλαμβάνεται σε μία κατάληψη της εξουσίας είναι τα τηλεοπτικά στούντιο…» («Feedback, A Survival Primer», Πρωτομαγιά 1972)

Η τηλεόραση βιάζει την ανθρώπινη ταυτότητα και επηρεάζει την συνείδηση. Ελέγχοντας αυτό το μέσον βομβαρδισμού του ανθρωπίνου μυαλού με γράμματα, εικόνες, διαφημίσεις, χρώματα και το κυριότερο επιβαλλόμενες συμπεριφορές και ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ, το σύστημα εξουσιάζει έμμεσα μεν αλλά αποτελεσματικότερα από την μέθοδο του ροπάλου, τις υπάρξεις μας. Αυτό το τετράγωνο κουτί είναι από τα πιο αποτελεσματικά όπλα και είναι καιρός να το ιδιοποιηθούν οι ριζοσπάστες. Με δική τους ΤV όμως.

«Το ζήτημα είναι πως χωρίς μία αυτοδύναμη βάση, δικιά σου, θα παραμείνεις πάντοτε πιόνι στα χέρια της βούλησης κάποιου άλλου. Το να πάρεις όμως με κάθε δυνατό μέσο πληθώρα δημοτικότητας, είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεσαι. Ο Άμπυ Χόφφμαν νομίζει πως απλώνει το μήνυμά του με το να πηγαίνει στο σώου τού Ντικ Σαϊβέττ, αλλα όπως είπε κάποιος μία φορά (ο Τζων Μπρόκμαν συγκεκριμένα) “Η Επανάσταση τελείωσε όταν ο Άμπυ Χόφφμαν στήθηκε για την πρώτη του εμφάνιση στην τηλεόραση του κατεστημένου”...» (Raindance Corporation, «Guerrilla Television», 1971)

Τέλος, στο οπλοστάσιο της αντιπληροφόρησης υπάρχουν και τα φυλλάδια, οι προκηρύξεις, τα τρυκ, τα γκράφιτι (ή οι αφίσες) στους τοίχους, που όλοι σήμερα τα χρησιμοποιούν κατά κόρον αλλά που όλα (εκτός από το τελευταίο, που αν έχει την τύχη να μη σβυστεί τουλάχιστον μιλάει για πολύ καιρό και με πολύ κόσμο…) έχουν περιορισμένη αποτελεσματικότητα, αφού όχι μόνο μοιράζονται σε πολύ λιγοστό κόσμο, αλλά και στο μεγαλύτερο μέρος τους ΔΕΝ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ, από τον σύγχρονο εγκλωβισμένο πολιτικά και διανοητικά άνθρωπο, που έχει συνηθίσει να διαβάζει πάντοτε πρώτα την υπογραφή και μετά το κείμενο.


«Εάν ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ζει, έχει και το δικαίωμα να ενημερώνεται. Η όλη καπηλεία της «πληροφόρησης» από λίγους επιτήδειους που ελέγχουν τα Μέσα Ενημέρωσης, για τους πολλούς δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία παραβίαση και των δύο αυτών δικαιωμάτων…» («Feedback, A Survival Primer»).

Τοπικό Κέντρο Δραστηριότητας

Η ίδρυση τοπικών κέντρων δραστηριότητας στις γειτονιές μπορεί να βοηθήσει στην επικοινωνία ανθρώπων που με άλλες προϋποθέσεις θα ήσαν μεταξύ τους ξένοι. Αν κάποιος κάνει μια δουλειά που τη μισεί ή που την ανέχεται μόνον για να τα βγάλει πέρα μέρα με τη μέρα, θα θελήσει οπωσδήποτε να βρεθεί μαζί με μερικούς άλλους ανθρώπους, μιλώντας για τη ζωή του, τα ενδιαφέροντά του, την πολιτική, το ο,τιδήποτε. Μπορεί να ιδρυθούν τοπικά Κέντρα που να απευθύνονται με τρόπο χαλαρό, σε μια συνοικία και στους ανθρώπους τους. Το σταδιακό πλάτεμα της «παρέας» του αρχικού ιδρυτικού σχήματος θα βοηθήσει με παράλληλη εκμετάλλευση κοινωνικών σχέσεων που προϋπάρχουν, σε πραγματοποίηση μιας σταθερής πολιτιστικής και κοινωνικοπολιτικής δραστηριότητας. Ο κίνδυνος για τέτοιες «κινήσεις» είναι βεβαίως μήπως χρησιμοποιηθεί η πολιτική τους δραστηριότητα για να δοθεί διέξοδος σε προσωπικές εντάσεις ή μήπως εκφυλισθούν σταδιακά σε τοπικές παρέες που θα τελειώνουν σε καφεδάκι και κουτσομπολιό. Παρ’ όλα αυτά όμως είναι γεγονός ότι όταν γίνει συνειδητή προσπάθεια κινητοποίησης ατόμων για μια συγκεριμένη και καθαρή υπόθεση, τότε μια πρώην παρέα μπορεί να προωθήσει την πραγμάτωση μίας βιώσιμης και σταθερής κοινωνικοπολιτιστικής ομάδας.

Σε κάθε πόλη μπορούν να συνυπάρχουν άφθονα Κέντρα για διάφορες ξέχωρες ανάμεσά τους υποθέσεις, όπως λ.χ. εργασίες γύρω από ένα κοινό επιστημονικό επάγγελμα, επάνω στην παρέμβαση σε μία συγκεκριμένη γειτονιά, σε ένα κοινό ενδιαφέρον ή τρόπο ζωής, μια κοινή αλληλογνωριμία ή την επιθυμία συνεργασίας σε κάποιο κοινό έργο. Η ουσία είναι η ίδια. Μια τυχαία ομάδα που τα μέλη της ζητάνε να αποστασιοποιηθούν.

Ένα Κέντρο Δραστηριότητας μπορεί να αποτελείται από μια θεατρική ομάδα και ταυτόχρονα από ένα κοινόβιο που μοιράζεται μαζί τους τη στέγη, ή ταυτόχρονα και από μερικούς ανθρώπους που θέλουν λ.χ. να εκδώσουν μια εφημερίδα του «παράλληλου» Τύπου. Κάποιος που συμμετέχει, πρέπει πάντοτε να μπορεί να ανήκει σε περισσότερα από ένα Κέντρα, εάν αυτό είναι απαραίτητο, και τα επί μέρους Κέντρα πρέπει να είναι σε στέρεα και στενή επικοινωνία, τουλάχιστον στο εξής επίπεδο: «Τώρα κάνουμε αυτό, τώρα ασχολούμαστε με εκείνο, συζητάμε τούτο το πρόβλημα ή φτιάχνουμε την τάδε συζήτηση». Ο κόσμος πρέπει να είναι απόλυτα ελεύθερος στο να κυκλοφορεί από ομάδα σε ομάδα, από Κέντρο σε Κέντρο, ανάλογα με το πού γίνεται κάτι στο οποίο θα θέλει να πάρει μέρος. Τα μόνο καθήκοντα των μελών τους πρέπει να είναι όσα επιδιώκουν την επιβίωση, την εξυπηρέτηση ή την ανάπτυξη της Κίνησης. Από την μεριά τους πάλι, τα Κέντρα θα δώσουν βάρος στις συγκεκριμένες λειτουργίες που χαρακτηρίζουν το κάθε ένα από αυτά και στην πορεία του το κάθε Κέντρο θα προσδιορίζει το βάρος της δραστηριότητάς του, στο μέτρο που εξυπηρετεί τις θελήσεις, τις ανάγκες, τις προσδοκίες και τις εμπειρίες των μελών του και, τέλος, στο μέτρο που απαιτεί κάθε φορά η πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική κατάσταση.

Η Κίνηση μπορεί να αντιμετωπίζει πρόβλημα στέγης. Αυτό λύνεται με συστέγαση ή με κάποιο φθηνό ενοίκιο. Διαλέγοντας το πρώτο, μπορεί να φτιαχθεί ένα τοπικό Κέντρο δραστηριότητας, εδρεύοντας στο σπίτι ή στο διαμέρισμα άλλων, «φίλων» προς την κίνηση λ.χ. στο διαμέρισμα ενός κοινοβίου ή στα γραφεία μιας εκδοτικής συνεργατικής ομάδας. Στην δεύτερη απόφαση, οι άνθρωποι του Κέντρου πρέπει να εξασφαλίζουν ένα παλιό αλλά γερό οίκημα, πληρώνοντας ένα προσιτό ενοίκιο. Σε άλλα κράτη, μέλη των Κέντρων έχουν επιχειρήσει ακόμη και… καταλήψεις, πιάνοντας αδειανά σπίτια, διαμερίσματα, χώρους κάθε είδους και εγκαθιστώντας την έδρα του Κέντρου τους εκεί.

Πρόσφατα στην Ζυρίχη (1980), όταν μερικές εκατοντάδες νέων ανθρώπων πιάσανε ένα αδειανό εργοστάσιο για να το μετατρέψουν σε «Κέντρο Εναλλακτικής Κουλτούρας», επενέβη η αστυνομία. Οι νέοι είχαν ζητήσει χρήματα από το υπουργείο για να τους ενισχύσει στο να φτιάξουν ένα τέτοιο «Κέντρο Εναλλακτικής Κουλτούρας» και την ίδια στιγμή που σπαταλιόντουσαν εκατομμύρια για να εξωραϊσθεί ένα κτίριο όπου σύχναζαν μονάχα μία χούφτα γεροακαδημαϊκοί, εκείνο τους αρνήθηκε την παραμικρή επιχορήγηση. Αποτέλεσμα ήταν μετά από μια νυκτερινή πορεία-στρήκινγκ μέσα στην πόλη και ταραχές, να δημιουργηθεί μια μαζική Κίνηση που να καθοδηγείται από άμεσες τακτικές συνελεύσεις χιλιάδων ανθρώπων και με παράλληλο άπλωμά της με δεκάδες (έστω και φαινομενικά άστεγα) Κέντρα Τοπικής Δραστηριότητας.

Τα Τοπικά Κέντρα Δραστηριότητας μπορούν να δουλεύουν πάνω σε ένα σωρό ιδέες και πράγματα, όπως λ.χ. πρωτοποριακές θεατρικές σκηνές, πολιτιστικές λέσχες με ζωντανή μουσική rock, jazz, blues, εκθέσεις, συζητήσεις για προβήματα νεολαίας, σεξ, τέχνη, βραδιές ποίησης και λογοτεχνίας, εκδοτικές ομάδες με εφημερίδες βιβλία και περιοδικά του «παράλληλου» Τύπου, διαλέξεις, ζωγραφική, ελεύθερο πανεπιστήμιο, κέντρα πληροφόρησης, βιβλιοπωλεία, διοργάνωση «συμβάντων», κέντρα φιλοξενίας και πρώτων βοηθειών, κέντρα αντι-πληροφόρησης με ελεύθερο ραδιόφωνο, ποικιλότροπη επέμβαση πάνω στην καθημερινή ζωή. Τα Κέντρα είναι από κάθε άποψη μια από τις τελευταίες ευκαιρίες του σύγχρονου ανθρώπου να αντισταθεί στην τυποποιημένη συμπεριφορά να δράσει αυτόνομα, να δημιουργήσει, να παίξει και σε τελευταία ανάλυση να κοντράρει όσο γίνεται περισσότερο, την έντεχνη προσπάθεια του θεάματος και του εμπορεύματος για την σταδιακή μετατροπή του σε ένα μαστοφόρο φυτό, αποβλακωμένο, αλλοτριωμένο και αδιάφορο.