Nα μην ενοχλείς το διπλανό σου και να προστατεύεις το χώρο.

Είναι οι νέοι εναλλακτικοί, ομάδες νεαρών ατόμων ή και ολόκληρων οικογενειών που δε δέχονται τους σύγχρονους κανόνες και αναζητούν έναν πιο φυσικό τρόπο ζωής. Δεν πρόκειται για τα νέα Παιδιά των Λουλουδιών ούτε ανήκουν κατ' ανάγκη στο κίνημα του Νew Αge, αλλά έχουν ένα και μόνο στόχο: να βγουν από την απρόσωπη καθημερινότητα και να βρουν μια νέα ταυτότητα.

Όχι στην Καλιφόρνια ή σε κάποια μακρινή βουνοκορφή επαρχίας του Θιβέτ, αλλά εδώ στην Ευρώπη, στην καρδιά των πόλεων, στην ύπαιθρο, ακόμα και στα ελληνικά νησιά.
.............................................................................................................................................................

Πρώτα απ' όλα αυτές οι κοινότητες εναλλακτικού τρόπου ζωής, σε αντίθεση με τους χίπηδες της δεκαετίας του 1960, δεν εμπλέκονται με το πολιτικό γίγνεσθαι. Μπορεί μερικές ομάδες να δημιουργήθηκαν την εποχή της αμφισβήτησης -κάποιοι ανήκαν στο φοιτητικό κίνημα της δεκαετίας του 1970-, αλλά με το πέρασμα του χρόνου και κυρίως με την είσοδο νέων μελών που είχαν ελάχιστη σχέση με την πολιτική στράτευση τα πράγματα άλλαξαν.

Η άρνηση του κατεστημένου δεν εκφράζεται με λόγια αλλά με καθημερινές πράξεις. Ο καθένας έχει χτίσει τον κόσμο του, αν και πιθανότατα ακολουθεί μία από τις δύο τάσεις: τη νατουραλιστική ή την πνευματική. Οι οπαδοί της πρώτης ζουν όσο γίνεται πιο κοντά στη φύση και ασχολούνται με τις βιολογικές καλλιέργειες ή, πιο σωστά, με την οικοσυστηματική - αντί να εκμεταλλευόμαστε τη γη, "συνεργαζόμαστε" μαζί της.

Στόχος τους είναι να επιβαρύνουν όσο γίνεται λιγότερο τη βιόσφαιρα, απαρνούμενοι εν μέρει τις καθημερινές ανέσεις. Οι δεύτεροι είναι οπαδοί του εσωτερισμού ή ακολουθούν με αυστηρότητα κάποιο σύστημα θρησκευτικών κανόνων.
.........................................................................................................................................................

Κοινόβιο στην Ιθάκη

Λιτή ζωή έχουν επιλέξει και οι Σκαφτιάδες Χωρίς Αφεντικό, μια μικρή κοινότητα δέκα ατόμων εγκατεστημένων σε μια κοιλάδα κοντά στη Φλωρεντία. Κι αυτοί ζουν σαν παλιοί χωρικοί και είναι περήφανοι γιατί δεν είχαν ποτέ αφεντικό πάνω από το κεφάλι τους. Άλλες κοινότητες είναι λιγότερο αυστηρές, όπως αυτή της Ιθάκης.

Το 1978 διακόσιοι Γερμανοί αγόρασαν 480 στρέμματα γης στο Σαρακήνικο, για να οργανώσουν μια κοινότητα μακριά από τη σκληρή ζωή των πόλεων. Λίγοι κατάφεραν να μείνουν μόνιμα, ανάμεσά τους τρεις οικογένειες με παιδιά. Σ' αυτούς προστέθηκαν μια Ισπανίδα, ένας Άγγλος κι ένας Έλληνας. Σήμερα αριθμούν συνολικά είκοσι άτομα. Οι υπόλοιποι, που αναγκάστηκαν να φύγουν για οικονομικούς λόγους, επιστρέφουν στην ηρεμία της κοινότητας μόνο τα καλοκαίρια.

Τα έξοδα μιας τριμελούς οικογένειας στο κοινόβιο υπολογίζονται στα 450-500 ευρώ το μήνα. Καθώς η κοινότητα δεν έχει δικούς της πόρους, κάθε μέλος πρέπει να διαθέτει ένα έσοδο ή αποταμιεύσεις. Όταν τα λεφτά τελειώνουν πιάνουν δουλειά στο τοπικό καρνάγιο. Τα σπίτια του παράδοξου χωριού είναι φτιαγμένα από όλων των ειδών τα υλικά: πέτρες, ξύλα, τσιμέντο, καραβόπανα, φελιζόλ.

Ανάμεσά τους βρίσκεται κι ένα δεντρόσπιτο. Τα περισσότερα δεν έχουν ούτε ηλεκτρικό ούτε θέρμανση. Πάντως το κατάλυμα του πρώην ναυπηγού Φρανς Πέτερ διαθέτει μια ηλιακή κυψέλη για παροχή ρεύματος και μια δεξαμενή για τη συλλογή των νερών της βροχής. Όσο για τις τουαλέτες, δε χρησιμοποιούν νερό αλλά στάχτη. Οι κανόνες που ρυθμίζουν την κοινή ζωή είναι απλοί: να μην ενοχλείς το διπλανό σου και να προστατεύεις το χώρο.

Αν θέλεις να γίνεις μέλος πρέπει να καταβάλεις 6.000 ευρώ, τα οποία θα σου επιστραφούν αν αποφασίσεις να φύγεις. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό. Η ομάδα πρέπει να εγκρίνει τη μόνιμη διαμονή σου. Τέλος, στη Χριστιανία, την πόλη που ίδρυσαν οι χίπηδες στις 26 Σεπτεμβρίου του 1971 στην καρδιά της Κοπεγχάγης, μένουν μόνιμα περίπου χίλια άτομα. Επιβιώνει ακόμα, παρόλο που κρατάει διχασμένη τη δανέζικη κοινή γνώμη. Είναι χτισμένη στη θέση ενός παλιού στρατοπέδου, όπου όλοι είναι ελεύθεροι να φτιάξουν το σπίτι τους όπως θέλουν.

Οι ασχολίες τους; Άλλοι κατασκευάζουν ποδήλατα, άλλοι ασχολούνται με την αγγειοπλαστική κι άλλοι εμπορεύονται... χασίς. Όλοι, μαζί και οι 500.000 τουρίστες που την επισκέπτονται κάθε χρόνο, απολαμβάνουν τον καταπράσινο χώρο, την ελευθερία της αναρχικής ζωής αλλά και τις πολυάριθμες καφετέριες, τις μουσικές σκηνές και τα εστιατόρια.

Τρώνε ληγμένα(αυτο αφηστε το καλυτερα..μην τρεχουμε κιολας!!)

Η ένωση Κοινωνία και Οικογένεια, στην οποία ανήκουν περίπου δέκα ομάδες διεσπαρμένες σε όλη τη Λομβαρδία, βρίσκεται κάπου ανάμεσα στη νατουραλιστική και στην πνευματική τάση. Επιβαρύνει ελάχιστα το οικοσύστημα και ακολουθεί πιστά τους κανόνες της χριστιανικής πίστης. Αν και η πίστη δεν αποτελεί υποχρέωση, σχεδόν όλοι έχουν καθολικό υπόβαθρο - συμμετέχουν ακόμα και λαϊκοί ιεραπόστολοι.

"Βασική τους αρχή είναι η ‘ανάκτηση’ ανθρώπων και πραγμάτων", παρατηρεί η κα. Κατερίνα Τσερέα, η οποία έζησε μαζί τους για να κάνει τη διπλωματική της εργασία στις κοινωνικές επιστήμες. "Συλλέγουν πράγματα που οι άλλοι πετούν, όπως ρούχα και παιχνίδια, και τα επιδιορθώνουν για να τα μοιράσουν στα μέλη της κοινότητας, να τα στείλουν σε ιεραποστολές της Αφρικής ή ακόμα για να τα πουλήσουν στο κατάστημά τους που ονομάζεται Aπό Χέρι σε Χέρι, στην οδό Aνεξαρτησίας του Μιλάνου".

Άλλη δραστηριότητά τους είναι η φροντίδα τρίτων, ατόμων που έχουν ανάγκη, αλκοολικών, ψυχοπαθών, ξένων σε κατ' οίκον περιορισμό ή παιδιών τα οποία το δικαστήριο ανηλίκων ανέθεσε σε οικογένειες της ομάδας. Όλοι φιλοξενούνται από την κοινότητα για μερικές βδομάδες ή και χρόνια, ανάλογα με τις ανάγκες τους. Άλλο χαρακτηριστικό τους είναι το κοινό ταμείο. Σχεδόν όλοι οι άντρες της κοινότητας δουλεύουν σ' ένα συνεταιρισμό μεταφορών και περισυλλογής παλιών αντικειμένων.

Οι μισθοί τους μπαίνουν σε κοινό λογαριασμό και στο τέλος του μήνα κάθε αρχηγός οικογενείας παραλαμβάνει μια λευκή επιταγή - "σηκώνει" από το ταμείο μόνο όσα χρειάζεται. Ακόμα και οι προμήθειες φυλάσσονται σε κοινόχρηστο χώρο. Εκεί αποθηκεύονται όσα συλλέγουν από τα σκουπίδια των σούπερ μάρκετ, γιατί τα μέλη της Κοινωνίας και Οικογένειας τρώνε ακόμα και ληγμένα προϊόντα, χωρίς να αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας.